Ktoś mi wcześniej mówił, że książki Stuarta MacBride z komisarzem Loganem to dobre kryminały i po pierwszym podejściu do tej serii muszę przyznać rację. „Chłód granitu” to kryminał w starym dobrym stylu, gdzie na pierwszym miejscu postawiona jest praca policjanta, kolejne śledztwa, gdzie życie prywatne bohaterów odsunięte jest na plan dalszy, gdzie nikt ze stróżów prawa nie robi idiotów i osób niekompetentnych, a postępy osiągane są ciężką i czasem monotonną pracą. Ale powieść napisana jest zgrabnie, monotonii tu niewiele, zwroty akcji może nie oszałamiają, ale jednak zaskakują, a wszystko jest logicznie uzasadnione. Może tylko za dużo było tych szpitalnych wizyt, w pewnym momencie miałam wrażenie, że jeszcze kilka rozdziałów i wszyscy mieszkańcy z połową policji tam wylądują. Mnie się „Chłód granitu” podobał, czytało mi się go dobrze, zakończenie mnie zadowoliło, postaci dały się polubić, no prawie wszystkie. Dlatego też mam w planach sięgnąć po kolejne tomy serii.

Ktoś mi wcześniej mówił, że książki Stuarta MacBride z komisarzem Loganem to dobre kryminały i po pierwszym podejściu do tej serii muszę przyznać rację. „Chłód granitu” to kryminał w starym dobrym stylu, gdzie na pierwszym miejscu postawiona jest praca policjanta, kolejne śledztwa, gdzie życie prywatne bohaterów odsunięte jest na plan dalszy, gdzie nikt ze stróżów prawa nie...