Jest to książka, niezwykła wydana w niezwykle skromnej okładce - czarnej z wypukłym logiem wydawnictwa oraz tytułem. Nie wiemy kto jest autorem , który skrywa się za litera "H" . Książka składa się z kilku warstw . Pierwsza to rok 1946 i środowisko żołnierzy wyklętych. Rozróżniam dwa typy książek. Pierwszy typ do historia tzw. drogi - przejechać z punktu A do punktu B. Drugi typ to ocean gdzie unosisz się na falach błogostanu. I do tego typu należy ta książka warstwa fabularna jest ukryta przerywa , skrywa się za masą obrazów, dźwięków w których unosi się czytelnik.Język wręcz barokowy, takim językiem nie mówią bohaterowie. Niektóre sceny wręcz abstrakcyjne np. rozmowa bohatera z radzieckim kierowcą w okolicach Kowar w Sudetach. Polak byłby rozstrzelany a nie podwieziony ciężarówką. Lub postacie bardzo normalne w tych czasach np. zdrajcy, którzy przeszli na stronę imperium zła. Niemniej brakuje mi w tej pozycji pewnej spójności fabularnej , silniejszego elementu drogi o którym wcześniej wspomniałem. Trochę to przypomina pierwotne wprawki literackie Konwickiego a ja wolałbym "Popiół i Diament".

Jest to książka, niezwykła wydana w niezwykle skromnej okładce - czarnej z wypukłym logiem wydawnictwa oraz tytułem. Nie wiemy kto jest autorem , który skrywa się za litera "H" . Książka składa się z kilku warstw . Pierwsza to rok 1946 i środowisko żołnierzy wyklętych. Rozróżniam dwa typy książek. Pierwszy typ do historia tzw. drogi - przejechać z punktu A do punktu B....