Moim subiektywnym zdaniem ta powieść napisana jest bardzo nierównomiernie - są rozdziały, które czytałam z dużym zainteresowaniem, a zaraz potem zostałam przeniesiona do czyjejś głowy, pełnej rozterek i filozoficznych wynurzeń, które nie zawsze potrafiłam odnieść do głównego wątku. Zabrakło mi spójności, klarownego ułożenia fabuły, abym nie czuła się zagubiona.
Czytanie wymagało skupienia. Język jest staranny, kwiecisty, dopasowany przykładowo gwarą czy teatralną uprzejmością do danej sceny...to jest jak najbardziej na plus! Sporo się dowiedziałam o tym, co myśleli ludzie w 1946 r. Pokazane są poglądy z różnych "obozów" -tych, którzy chcieli walczyć z komunizmem za wszelką cenę i tych, którzy się poddali, oby tylko łatwiej było przetrwać.
Ogólnie, jest to wartościowa powieść, warta przeczytania. Gdyby tylko tajemniczy autor "H." płynniej zaprezentował kolejność wydarzeń, pozwolił lepiej poznać bohaterów, to ze swoim przesłaniem trafiłby do szerszego grona czytelników. A jak ja odczytałam owo przesłanie?
Myślę, że zawarte jest w słowach:
"Tak, myślę,że z cnót najbardziej Jemu miłych odwaga jest pierwsza, przed wszystkimi innymi. Odwaga poszukiwania prawdy, odwaga dążenia do dobra, odwaga odnajdywania piękna;nade wszystko, odwaga bycia, pokonywania naszego własnego strachu. I pamiętaj! Zawsze, zawsze i wszędzie chodzi o jedno przed innymi, o prawdę!".

Moim subiektywnym zdaniem ta powieść napisana jest bardzo nierównomiernie - są rozdziały, które czytałam z dużym zainteresowaniem, a zaraz potem zostałam przeniesiona do czyjejś głowy, pełnej rozterek i filozoficznych wynurzeń, które nie zawsze potrafiłam odnieść do głównego wątku. Zabrakło mi spójności, klarownego ułożenia fabuły, abym nie czuła się zagubiona.
Czytanie...

Jest to książka, niezwykła wydana w niezwykle skromnej okładce - czarnej z wypukłym logiem wydawnictwa oraz tytułem. Nie wiemy kto jest autorem , który skrywa się za litera "H" . Książka składa się z kilku warstw . Pierwsza to rok 1946 i środowisko żołnierzy wyklętych. Rozróżniam dwa typy książek. Pierwszy typ do historia tzw. drogi - przejechać z punktu A do punktu B. Drugi typ to ocean gdzie unosisz się na falach błogostanu. I do tego typu należy ta książka warstwa fabularna jest ukryta przerywa , skrywa się za masą obrazów, dźwięków w których unosi się czytelnik.Język wręcz barokowy, takim językiem nie mówią bohaterowie. Niektóre sceny wręcz abstrakcyjne np. rozmowa bohatera z radzieckim kierowcą w okolicach Kowar w Sudetach. Polak byłby rozstrzelany a nie podwieziony ciężarówką. Lub postacie bardzo normalne w tych czasach np. zdrajcy, którzy przeszli na stronę imperium zła. Niemniej brakuje mi w tej pozycji pewnej spójności fabularnej , silniejszego elementu drogi o którym wcześniej wspomniałem. Trochę to przypomina pierwotne wprawki literackie Konwickiego a ja wolałbym "Popiół i Diament".

Jest to książka, niezwykła wydana w niezwykle skromnej okładce - czarnej z wypukłym logiem wydawnictwa oraz tytułem. Nie wiemy kto jest autorem , który skrywa się za litera "H" . Książka składa się z kilku warstw . Pierwsza to rok 1946 i środowisko żołnierzy wyklętych. Rozróżniam dwa typy książek. Pierwszy typ do historia tzw. drogi - przejechać z punktu A do punktu B....

Co za niezwykła książka! Wydaje się taka zwykła, ale jak się ją zacznie czytać, okazuje się, iż ma dużą wartość. To nie jest banalna historia. To nie są suche fakty. To opowieść pełna dygresji, w której czytelnik odnajdzie się już po kilku pierwszych stronach.

Narracja książki jest cudowna. "1946" wciąga od początku. Czyta się tą książkę bardzo szybko. Wiele razy doprowadza ona do uśmiechu. Sprawia też, że przez chwilę się zatrzymamy w świecie i podumamy.

Styl powieści jest piękny. Język jest prosty. Nie ma w nim nadmiernych ubarwień. Wszystko jest jasne. Za to pojawia się dużo dygresji. One nie przeszkadzają. Jeśli by ich nie było, książka byłaby zapewne smutniejsza.

Lektura nikomu nie powinna sprawić problemu. Nawet rozważania filozoficzne, które możemy odnaleźć w książce, nie powinny dawać jakiś trudności. Wiele razy też myślach można przytaknąć autorowi. Przynajmniej ja, przy czytaniu miałam myśli: "tak, to prawda" lub "rzeczywiście tak jest".

Po raz pierwszy spotkałam się okładką, która jest po prostu czarna. Tytuł na niej jest ledwo widoczny. Autorem jest ktoś, kto postanowił się podpisać jako H. To wszystko lekturze nadaje tajemniczości, pewnej niezwykłości, nawet tytuł. "1946" niewiele mówi. Czarna okładka może wydawać się smutna lub też mroczna. Lecz ta okładkowa skromność sprawiła, że byłam ciekawa treści.

Wydaje mi się, iż dzięki skromnej okładce nie spodziewałam się tego, co zobaczę w środku. Ja się treścią zachwycałam, chłonęłam ją i pragnęłam, by się szybko nie skończyła. Ten zachwyt towarzyszy mi nawet teraz. Nie wiem, czy kiedykolwiek w życiu czytałam książkę historyczną z wypiekami na twarzy. A tak było teraz. Nie potrafiłam też lektury przerwać, tak łatwo i cudownie się ją czytało.

Głównym bohaterem jest Janek, młody chłopak, partyzant walczący z bolszewickim reżimem. Choć jest aktywnym członkiem ruchu oporu, zastanawia się nad swoimi wyborami, decyzjami. Są też dwie dziewczyny: Iwona i Natalia. Różne jak woda i ogień. Tą trójkę łączy ruch oporu, lecz także przyjaźń (lub może coś więcej?). Jest też pewien chłopaka - dawny kolega, który postanowił współpracować z reżimem. Ich losy łączą się losami innych. Pojawią się też w książce ludzie, którzy dokonali jakiegoś wyboru i chociaż ci ludzie nie należą do głównych bohaterów, możemy poznać ich motywy. Dzięki temu czujesz, że książka jest prawdziwsza. Bowiem możesz poznać losy wielu, poznając losy głównych bohaterów.

Akcja powieści jest nielinearna. Rozdziały są przeważnie od siebie niezależne. Pomimo tego książka jest spójna i w ogóle nie traci na wartości.

Nie możemy powiedzieć, by był jasny podział na dobrych i złych. Bohaterowie, których poznajemy, wybrali dany kierunek z jakiś pobudek. I raczej każdego z nich możemy zrozumieć. Zresztą, prawdę mówiąc, sami nie wiemy co zrobilibyśmy na ich miejscu. Bo nawet jeśli wydaje nam się, że my na pewno czegoś nie zrobilibyśmy, to tak naprawdę nie możemy być tego pewni, dopóki nie znajdziemy się w danej sytuacji.

Faktem jest, że bohaterowie żyli w trudnych czasach. Musieli podejmować trudne decyzje, przeważnie zbyt ciężkie patrząc chociażby na ich wiek. Robili to, co uważali za słuszne. Ich postawy były zależne od charakteru, siły, wychowania. Nie każdy mógłby być Jankiem.

W treści dużo jest rozważań. Nie brakuje też małego humoru, smutku, dygresji. Wszystkie te elementy sprawiają, że książka jest jedyny w swoim rodzaju. Na pewno warto ją poznać. Warto przeczytać. I warto też chwilę przy niej podumać.

Co za niezwykła książka! Wydaje się taka zwykła, ale jak się ją zacznie czytać, okazuje się, iż ma dużą wartość. To nie jest banalna historia. To nie są suche fakty. To opowieść pełna dygresji, w której czytelnik odnajdzie się już po kilku pierwszych stronach.

Narracja książki jest cudowna. "1946" wciąga od początku. Czyta się tą książkę bardzo szybko. Wiele razy...

„1946” to książka lekko historiozoficzna. Jej bohaterowie są szablonowymi przedstawicielami młodego pokolenia w latach powojennych. Właściwie wszystkie ich decyzje mają poważniejsze konsekwencje, ciągle są rozdarci między chęcią a obowiązkiem. Nie wybrali sobie takiego życia i nie mogą go zmienić, więc starają sie je przeżyć najlepiej jak się da. Nie zawsze jednak jest to możliwe. Tym bardziej, że urodzili się w czasach, kiedy nie ma dobrych decyzji. Są tylko te wymagające większego lub mniejszego poświęcenia. I każdy z nich musi sam dojść do tego, które są jakie.

Całość recenzji pod adresem: http://zapach-ksiazek.pl/1946/

„1946” to książka lekko historiozoficzna. Jej bohaterowie są szablonowymi przedstawicielami młodego pokolenia w latach powojennych. Właściwie wszystkie ich decyzje mają poważniejsze konsekwencje, ciągle są rozdarci między chęcią a obowiązkiem. Nie wybrali sobie takiego życia i nie mogą go zmienić, więc starają sie je przeżyć najlepiej jak się da. Nie zawsze jednak jest to...

Tajemnicza to książka, z ascetyczną, czarną okładką, z kompletnie nierozpoznawalnym pseudonimem autora (ale kiedyś może poznam jego tożsamość). Co ciekawe, jest to pierwsza pozycja, która mierzy się w literacki sposób z przeżyciami żołnierzy walczących z bolszewikami po zakończeniu II wojny światowej. Opowieść opowiada historię młodego partyzanta, który zastanawia się nad celowością dalszego oporu, a kontrapunktem stają się wybory jego dawnego kolegi z oddziału. Ten ostatni poszedł bowiem na współpracę z nowym reżimem – co nie znaczy, że nie otrzyma szansy na odkupienie.

Ale nie jest to bynajmniej zwyczajna powieść historyczna – autor bowiem postawił sobie za zadanie spojrzenia pod kątem historiozoficznym, więc momentami mamy do czynienia z rodzajem dygresyjnego traktatu. Skojarzenia w trakcie lektury pojawiają się właściwie co chwila – a to z Witkacym i Sergiuszem Piaseckim (ten ostatni jest nawet jednym z bohaterów drugoplanowych książki),a to z Juliuszem Słowackim i Józefem Mackiewiczem. Co więcej, te skojarzenia nie wynikają z płytkiego parafrazowania czy pastiszowej formy 1946, ale z mocno dopracowanego warsztatu stylistycznego. Dodatkowo, wydawca zdecydowanie nie zrobił autorowi krzywdy – udało się bowiem zachować spójność na przekór formule – akcja jest nielinearna, a poszczególne rozdziały są często od siebie niezależne.

Pozycja to bez wątpienia godna poznania – bo ten fragment kosmosu (w sensie Gombrowiczowskim) pozostaje wciąż białą plamą. Zachęcam do lektury. Krzysztof Maciejewski http://artofreading.pl/

Tajemnicza to książka, z ascetyczną, czarną okładką, z kompletnie nierozpoznawalnym pseudonimem autora (ale kiedyś może poznam jego tożsamość). Co ciekawe, jest to pierwsza pozycja, która mierzy się w literacki sposób z przeżyciami żołnierzy walczących z bolszewikami po zakończeniu II wojny światowej. Opowieść opowiada historię młodego partyzanta, który zastanawia się nad...

Doskonały traktat filozoficzno-historyczny, którego dialogi podejmują zagadnienia związane z dylematami moralnymi niepokornych z roku 1946

Doskonały traktat filozoficzno-historyczny, którego dialogi podejmują zagadnienia związane z dylematami moralnymi niepokornych z roku 1946