„Powrót do tajemniczego ogrodu” okazał się miłą niespodzianką, chociaż proza współczesnej pisarki nie dorównuje kunsztowi pani Burnett.

Akcja zaczyna się w 1939 roku.
Dwunastoletnia Emmie Rose mieszka w jednym z londyńskich sierocińców. Czuje się bardzo samotna, gdyż nie ma przyjaciół i wciąż jest strofowana przez opiekunkę. Gdy wreszcie dziewczynce udaje się nawiązać znajomość z bezpańską kotką, wybucha wojna i dzieci zostają ewakuowane do wielkiej posiadłości w Yorkshire, należącej do rodziny Cravenów.

Mimo iż miejsce jest piękne, a mieszkańcy domostwa okazują się troskliwi, Emmie jest nieszczęśliwa, gdyż nie pozwolono jej zabrać kotki.
Podczas samotnych spacerów dziewczynka poznaje starego ogrodnika i ptaszka – rudzika. Trafia też na pamiętnik, który niemal 30 lat temu pisała jej rówieśnica. I wreszcie – jak nietrudno się domyślić – Emmie odkrywa tajemniczy ogród, który wiele zmienia w jej życiu.

To powieść dla najmłodszych odbiorów, więc jest oczywiste, że musi ona zakończyć się szczęśliwie, ale fabuła nie jest przesłodzona (chociaż tę właśnie wadę często zarzuca się twórczości Holly Webb).
Wojenna rzeczywistość kładzie się cieniem na życiu mieszkańców posiadłości, wnosi do akcji elementy niepokoju i kilka razy zaskakuje.

Czyta się „Powrót…” z przyjemnością, nawet będąc dorosłą osobą. Autorce udało się utrzymać klimat tajemniczości, chociaż nie dorównuje on pierwowzorowi. Podobnie jest ze stylem i językiem.

Dla miłośników perypetii Mary Lennox, Colina Cravena i Dickona Sowerby’ego to czytelnicza gratka.
Polecam szczerze.

„Powrót do tajemniczego ogrodu” okazał się miłą niespodzianką, chociaż proza współczesnej pisarki nie dorównuje kunsztowi pani Burnett.

Akcja zaczyna się w 1939 roku.
Dwunastoletnia Emmie Rose mieszka w jednym z londyńskich sierocińców. Czuje się bardzo samotna, gdyż nie ma przyjaciół i wciąż jest strofowana przez opiekunkę. Gdy wreszcie dziewczynce udaje się nawiązać...

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Na upartego można by powiedzieć, że jest to po części dalsza historia "Tajemniczego ogrodu", ale nie do końca. Przede wszystkim jest napisana przez innego autora i główną bohaterką jest już inna dziewczyna, a akcja dzieje się kilkanaście lat później. Elementem, który łączy obie te książki, jest właśnie ten Tajemniczy ogród i stara posiadłość gdzie toczy się akcja. "Tajemniczy ogród" bardzo mi się podobał, dlatego chętnie sięgnęłam po tą książkę.

Niestety trochę się zawiodłam i rozczarowałam, bo nie była już ona tak fajna, jak oryginalny "Tajemnicy ogród", co w sumie może nie powinno mnie dziwić, ale naprawdę liczyłam, że ta książka będzie fajna. Nie przemówiła do mnie, bo nie była jakoś mega wciągająca i nie miała za bardzo dużo zwrotów akcji. Była troszeczkę nudna, lecz nie była znów taka całkiem zła, nie aż tak, całkiem dobrze się ją czytało i była sympatyczna, więc może jakimś fanom Tajemniczego ogrodu jednak przypadnie do gustu. Mi się miarę mi się podobała, ale niestety nie wbiła mnie w fotel. Nie jest też konieczne znane pieszej część przy czytaniu tej książki, ale warto znać chociaż fabułę.

Na upartego można by powiedzieć, że jest to po części dalsza historia "Tajemniczego ogrodu", ale nie do końca. Przede wszystkim jest napisana przez innego autora i główną bohaterką jest już inna dziewczyna, a akcja dzieje się kilkanaście lat później. Elementem, który łączy obie te książki, jest właśnie ten Tajemniczy ogród i stara posiadłość gdzie toczy się akcja....

Fabularnie, moim zdaniem strasznie słaba. No po prostu przepisana pierwsza część z normalnie mega-suspensem czyli, że Mary Lennox jest gospodynią domu. Szok i niedowierzanie. Ocena tak wysoka, bo bardzo szybko się czyta.

Fabularnie, moim zdaniem strasznie słaba. No po prostu przepisana pierwsza część z normalnie mega-suspensem czyli, że Mary Lennox jest gospodynią domu. Szok i niedowierzanie. Ocena tak wysoka, bo bardzo szybko się czyta.

Sama nie wiem co powiedzieć o tej książce. Z jednej strony bardzo mi się podobała, a z drugiej jestem rozczarowana. Sam wątek był naprawdę ciekawy, a niektóre elementy łączyły się z lekturą "Tajemniczy ogród" . Jednak moim zdaniem, chociaż owy utwór zawierał 200 stron był dosyć męczący i długo się go czytało. Tak naprawdę mogę polecić, ale mnie osobiście, ta pozycja nie zachwyciła.

Sama nie wiem co powiedzieć o tej książce. Z jednej strony bardzo mi się podobała, a z drugiej jestem rozczarowana. Sam wątek był naprawdę ciekawy, a niektóre elementy łączyły się z lekturą "Tajemniczy ogród" . Jednak moim zdaniem, chociaż owy utwór zawierał 200 stron był dosyć męczący i długo się go czytało. Tak naprawdę mogę polecić, ale mnie osobiście, ta pozycja nie...

"Tajemniczy ogród " pokochałam wcale nie jako mała dziewczynka, a 4 lata temu, czytając głośno książkę moim dzieciom :) Wkrótce potem kupiłam tę pozycję, ale jakoś tak nie było okazji.... nastała ona wczoraj... bałam się, znam Holly Webb z książeczek o zwierzątkach czytanych moim dzieciom przed snem, bałam się czy nie zepsuje ona czaru oryginału. Właśnie skończyłam i czuję się ukojona, usatysfakcjonowana , szczesliwa, bo autorka nic nie popsuła. Opowieść jest cudowna, kompletnie się tego nie spodziewałam. Jestem zachwycona!

"Tajemniczy ogród " pokochałam wcale nie jako mała dziewczynka, a 4 lata temu, czytając głośno książkę moim dzieciom :) Wkrótce potem kupiłam tę pozycję, ale jakoś tak nie było okazji.... nastała ona wczoraj... bałam się, znam Holly Webb z książeczek o zwierzątkach czytanych moim dzieciom przed snem, bałam się czy nie zepsuje ona czaru oryginału. Właśnie skończyłam i czuję...

"To nie był już tajemniczy ogród -
ale nadal mógł być jej ogrodem pełnym tajemnic."

Propozycja dalszego ciągu "Tajemniczego ogrodu". Całkiem udana.

"To nie był już tajemniczy ogród -
ale nadal mógł być jej ogrodem pełnym tajemnic."

Propozycja dalszego ciągu "Tajemniczego ogrodu". Całkiem udana.

"Powrót do tajemniczego ogrodu" opisuje te same problemy co "Tajemniczy ogród", jednak z kolejnym pokoleniem dzieci i w czasie II wojny światowej.

"Powrót do tajemniczego ogrodu" opisuje te same problemy co "Tajemniczy ogród", jednak z kolejnym pokoleniem dzieci i w czasie II wojny światowej.

Trwa II Wojna Światowa. Dziesięcioletnia Emmie Hatton wraz z innymi dziećmi z sierocińca zostaje przewieziona do Misselthwaite Manor. Dziewczynka jest bardzo nieszczęśliwa, gdyż musi zostawić Lucy - swoją kotkę - w Londynie. Wkrótce w swoim pokoju znajduje pamiętniki Mary Lennox sprzed prawie 30 lat! Dzięki nim odkrywa tajemnice posiadłości: chłopca płaczącego w nocy, zaklinacza zwierząt oraz ogród zamknięty przez 10 lat. Emmie będzie przeżywać jednak nie tylko radosne chwile, lecz także smutne. Jak zakończy się ta historia? Czy dziewczynka znajdzie ogród? I czy spotkamy się z bohaterami klasycznej powieści Frances Hodgson Burnett? Jeżeli chcecie się tego dowiedzieć, otwórzcie furtkę i wkroczcie do świata ,,Powrotu do tajemniczego ogrodu '' napisanego przez Holly Webb. Uważam, że warto przeczytać tę książkę jeśli komuś podobał się ,,Tajemniczy Ogród ''. Mimo, iż jest pisana przez inną autorkę, tekst jest w takim samym stylu co oryginał. Polecam i zapraszam do śledzenia mojego bloga https://zaczytanamary.blogspot.com/ oraz
https://www.facebook.com/zaczytanamary/

Trwa II Wojna Światowa. Dziesięcioletnia Emmie Hatton wraz z innymi dziećmi z sierocińca zostaje przewieziona do Misselthwaite Manor. Dziewczynka jest bardzo nieszczęśliwa, gdyż musi zostawić Lucy - swoją kotkę - w Londynie. Wkrótce w swoim pokoju znajduje pamiętniki Mary Lennox sprzed prawie 30 lat! Dzięki nim odkrywa tajemnice posiadłości: chłopca płaczącego w nocy,...

Książka wprowadza nas na nowo w świat tajemnicy i magii. Czytając ją jesteśmy wprowadzeni w tajemnice domu i ogrodu który jest już otwarty lecz pozostaje nutka tajemnicy, furtka nadal znajduje sie za bluszczem. Tylko wtajemniczeni mogą się dostać do tajemniczego ogrodu. Tak jak w przypadku książki Burnetta tu również pojawia się rudzik, który obserwuje wszystkich i zakłada swoje gniazdo w ogrodzie w różach.
Opis wszystkich kwiatów które zakwitają w Tajemniczym ogrodzie pobudzają naszą wyobraźnie i aż czujemy opisany tam zapach.
Ta książka jest warta przeczytania i jej posiadania by wracać do niej jak najczęściej..

Książka wprowadza nas na nowo w świat tajemnicy i magii. Czytając ją jesteśmy wprowadzeni w tajemnice domu i ogrodu który jest już otwarty lecz pozostaje nutka tajemnicy, furtka nadal znajduje sie za bluszczem. Tylko wtajemniczeni mogą się dostać do tajemniczego ogrodu. Tak jak w przypadku książki Burnetta tu również pojawia się rudzik, który obserwuje wszystkich i zakłada...