Bohaterom zagrażają tym razem nie tylko nowi tajemniczy przeciwnicy, ale również konflikty wewnętrzne.

W tym tomie po raz pierwszy dochodzi do bezpośredniej rozmowy z jednym z „Szeptaczy” – okazuje się, że jednak są oni ciekawszym konceptem niż mogłoby się wydawać po tym co sugerował poprzedni tom. Pokojowa egzystencja z nimi mogłaby być możliwa, ale biorąc pod uwagę… kontrowersyjny sposób życia, to można zadać sobie pytanie – czy protagoniści w tym wypadku nie mają obowiązku zainterweniować?
Równie ciekawy jest wspominany drugi wątek czyli walka o władzę wewnątrz jednego z obozów. Pozornie sympatyczni bohaterowie okazują się żądnymi o władzę tchórzami, którzy wykorzystują sfrustrowanych ludzi do realizacji własnych celów. Chociaż ten element fabuły zostaje w miarę szybko doprowadzony do końca, to tu pojawia się problem tego jakie będą konsekwencje.

To, co mi się nie podobało mi w tym tomie, to kierunek rozwoju Carla – jak na kogoś, kto przeżył niemal całe dzieciństwo pośród żywych trupów strasznie łatwo daje się manipulować. Również rozczarowało mnie wyjaśnienie dziwnego zachowanie Rosity – myślałem, że będzie to coś bardziej oryginalnego – chyba że tak naprawdę kryję się za tym coś innego… Szkoda również, że nie pojawiły się też żadne wyjaśnienia co do losu części postaci – może w następnym tomie to rozwiną. Trochę też mało wiarygodny wydał mi się wygląd „Szeptaczki” – wygląda na zbyt zadbaną jak na kogoś, kto żyje tak a nie inaczej.

Podsumowując, całkiem dobry tom, chociaż czasami zachowania bohaterów były nieprzekonujące.

Bohaterom zagrażają tym razem nie tylko nowi tajemniczy przeciwnicy, ale również konflikty wewnętrzne.

W tym tomie po raz pierwszy dochodzi do bezpośredniej rozmowy z jednym z „Szeptaczy” – okazuje się, że jednak są oni ciekawszym konceptem niż mogłoby się wydawać po tym co sugerował poprzedni tom. Pokojowa egzystencja z nimi mogłaby być możliwa, ale biorąc pod uwagę…...

Nie chciałam, by Lydia popsuła Carla. Od początku nie byłam do niej zbyt przekonana, no i proszę, co się stało...
Ech, młodzieńcze zauroczenia...

Nie chciałam, by Lydia popsuła Carla. Od początku nie byłam do niej zbyt przekonana, no i proszę, co się stało...
Ech, młodzieńcze zauroczenia...

Od jakiegoś czasu czułem się zmęczony tą serią i to głównie chyba przez coraz gorszy serial. Na szczęście przestałem go oglądać i po dłuższej przerwie od całego tego uniwersum zasiadłem do lektury. Ku mojemu zaskoczeniu tom ten trzyma naprawdę dobry poziom. Pojawia się nowe zagrożenie, które jest naprawdę pomysłowo przedstawione. W tak okropnym świecie mogłoby powstać coś takiego. W osadzie głównych bohaterów też sielankowo nie jest i wszystko to składa się na historię trzymającą w napięciu. Jednak najlepsze w tym wszystko jest znowu to, z czego od samego początku słynie ta seria. Powróciły dylematy moralne i prawdziwe problemy głównych bohaterów, które zostały świetnie napisane. Bardzo dobry komiks od którego nie umiałem się oderwać.

Od jakiegoś czasu czułem się zmęczony tą serią i to głównie chyba przez coraz gorszy serial. Na szczęście przestałem go oglądać i po dłuższej przerwie od całego tego uniwersum zasiadłem do lektury. Ku mojemu zaskoczeniu tom ten trzyma naprawdę dobry poziom. Pojawia się nowe zagrożenie, które jest naprawdę pomysłowo przedstawione. W tak okropnym świecie mogłoby powstać coś...

Czasami zastanawiam się, co właściwie ma pokazać komiks The Walking Dead. Chyba relacje międzyludzkie, które nigdy się nie zmienią. Kolejny tom zawiści, kłótni, konfliktów i walki o przetrwanie. Pojawia się w końcu temat kolejnej grupy.

Czasami zastanawiam się, co właściwie ma pokazać komiks The Walking Dead. Chyba relacje międzyludzkie, które nigdy się nie zmienią. Kolejny tom zawiści, kłótni, konfliktów i walki o przetrwanie. Pojawia się w końcu temat kolejnej grupy.

Osiem miesięcy musieliśmy czekać na polskie wydanie 23 tomu Żywych Trupów. Warto jednak było uzbroić się w cierpliwość. Ostatni tom zatytułowany „Nowy Początek” pootwierał sporo interesujących wątków, które teraz popchnięte zostały w ciekawą stronę.

W najnowszym tomie akcja zwalnia, co oczywiście nie przekłada się na spadek napięcia. Niepokój wciąż wisi w powietrzu, nie tylko za sprawą Szeptaczy, o których w końcu dowiadujemy się co nieco. Informacje te dawkowane jednak są w przemyślany sposób. Niby coś tam już wiemy, ale wciąż za mało, by mieć pełny obraz sytuacji. Rick w tym tomie zostaje zepchnięty na drugi plan, a spora część tomu skupia się na Carlu. Nie powiem, miła odskocznia. Tym bardziej, że Kirkman rozwija tę postać w sposób atrakcyjny i dość wiarygodny. Żywe Trupy od zawsze były epopeją Ricka Grimes’a, ale nie mam nic przeciwko, by kiedyś to młodszy Grimes przejął pałeczkę i grał w tej historii pierwsze skrzypce. Jeśli w istocie do tego dojdzie, miło będzie powrócić do lektury wszystkich tomów i z obecną wiedzą prześledzić ponownie losy tej postaci.

Co mnie osobiście intryguje, to wciąż wiszące w powietrzu pytanie: „Co się stało z Michonne?” Podobno odpowiedź na to otrzymamy w epizodycznej przygodówce studia Telltale Games, która będzie dodatkiem do drugiego sezonu gry „The Walking Dead”. Całość ma zespolić growe i komiksowe uniwersum. Jak dla mnie bomba, tym bardziej, że produkcja Telltale Games prezentuje poziom znany z kart komiksu, a i ma momenty, w których zahacza o jego szczytową formę.

Nie chcąc spoilerować dodam tylko, że naprawdę warto wciąż śledzić komiksowe Żywe Trupy. Ja nadal bawię się przednio. Przeskok czasowy wprowadził do serii potrzebny powiew świeżości i przywrócił znaną z pierwszych tomów aurę tajemnicy. Jeszcze tylko tomy mogłyby wychodzić szybciej, to byłbym w siódmym niebie. No ale cieszmy się z tego co mamy. Otrzymujemy komiksy rzadziej, ale wciąż na wysokim poziomie :) Oby ta passa trwała. Polecam!

Osiem miesięcy musieliśmy czekać na polskie wydanie 23 tomu Żywych Trupów. Warto jednak było uzbroić się w cierpliwość. Ostatni tom zatytułowany „Nowy Początek” pootwierał sporo interesujących wątków, które teraz popchnięte zostały w ciekawą stronę.

W najnowszym tomie akcja zwalnia, co oczywiście nie przekłada się na spadek napięcia. Niepokój wciąż wisi w powietrzu, nie...

Co w kolejnej odsłonie? Nie jest jakoś mocno dramatycznie, ale z całą pewnością akcja trzyma w napięciu i nie wiemy, czego możemy się tak do końca spodziewać.

W tej części jest mniej Ricka (dziękuję, dziękuję, dziękuję twórcom!!!),a akcja skupia się bardziej na osadzie dowodzonej przez Maggie i na jej zmaganiach z utrzymaniem ludzi w ryzach, co nie jest proste, kiedy przeprowadza się tam Carl… wiadomo, Carl = kłopoty.

Jest dużo uczuciowych zmagań Carla, trochę wewnętrznych konfliktów, ale co najważniejsze – dowiadujemy się więcej o ‘szeptaczach’, a to, jak całość została przedstawiona pozostawia mnie w takiej ciekawości, że z chęcią wielką będę brnąć w tę historię dalej.

Co w kolejnej odsłonie? Nie jest jakoś mocno dramatycznie, ale z całą pewnością akcja trzyma w napięciu i nie wiemy, czego możemy się tak do końca spodziewać.

W tej części jest mniej Ricka (dziękuję, dziękuję, dziękuję twórcom!!!),a akcja skupia się bardziej na osadzie dowodzonej przez Maggie i na jej zmaganiach z utrzymaniem ludzi w ryzach, co nie jest proste, kiedy...