Eugeniusz Bodo to jedna z interesujących postaci XX lecia międzywojennego. Ze względu na przebywanie w czasie wojny w radzieckim łagrze bardzo szybko zmarł z wycieńczenia i głodu. Być może właśnie przez to, że w pamięci został jako młody mężczyzna stał się legendą pierwszych filmów, przeszedł do historii jako jedna z gwiazd kabaretu. Same początki i losy jego rodziców są bardzo interesujące: ojciec (Szwajcar) zafascynowany pierwszymi filmami i prowadzeniem kabaretu w prowincjonalnej Łodzi słynącej z niezwykłej tolerancji mieszkańców, powiązanych wzajemnymi interesami; matka (polska szlachcianka) po powrocie do Polski prowadząca w Łodzi kawiarnię. Aktywni zawodowo rodzice starali się dokładnie planować karierę małego Bogdana, który miał zostać lekarze, ekonomem (przyszłościowe i dochodowe kierunki). Pozwalali również na rozwijanie pasji, dzięki czemu chłopiec miał okazję występować na scenie. Dziesięcioletni kowboj Bodo robił furorę na scenie. Jego wielkie powodzenie, łatwość uczenia się i zamiłowanie do występów sprawiły, że zapragnął związać się ze sceną. niestety rodzice chcący dla niego pewnej przyszłości nie potrafili się na to zgodzić, co zmusiło go do ucieczki z domu, próby podbicia warszawskich scen, gdzie odkrył, że wcale nie jest tak dobry jak mu się wydawało. Dzięki upartości i pracowitości Bodo szlifował swoje umiejętności na prowincji. Po powrocie do Warszawy udało mu się wejść w szeregi twórców związanych z "Qui Pro Quo" (jeden z najlepszych kabaretów, dla którego pisali najlepsi twórcy XX -lecia międzywojennego). Występował również w innych kabaretach, a nawet grał w filmach, co wówczas było niesamowitą, niedocenianą nowością.
Eugeniusza Bodo uwielbiały kobiety, ale nie pozostały żadne dowody na związek z jakąkolwiek, dlatego często snuto przypuszczenia, że jest on homoseksualistą. Iwona Kienzler umiejętnie obala tę tezę i pod pretekstem opowieści o burzliwych romansach przemyca swoim czytelnikom niesamowicie wiele informacji dotyczących ówczesnego życia kulturowego. Niesamowicie przystępnie napisana książka pozwala na nowo spojrzeć na naszą obecną kulturę, zadać sobie pytanie dotyczące nowinek kulturowych. Niedoceniany i często krytykowany w XX - leciu międzywojennym film dziś traktujemy jako dzieła sztuki. Autorka uświadamia czytelników jak ważny wówczas był kabaret, teatr, dlaczego prawdziwi artyści woleli pracować na scenie, na jak niskim poziomie były ówczesne polskie i światowe produkcje.
Książka Iwony Kienzler jest interesującą propozycją dla wszystkich zainteresowanych filmem, kabaretem, życiorysem aktora, reżysera, producenta i celebryty będącego przedwojenną ikoną elegancji. Wielkim plusem jest styl autorki: nie pozwala się czytelnikowi nudzić, a przy tym formuje zdania w taki sposób, że bardzo przyjemnie czyta się książkę na głos (co u nas jest bardzo ważne, ponieważ czytam z córką).

Eugeniusz Bodo to jedna z interesujących postaci XX lecia międzywojennego. Ze względu na przebywanie w czasie wojny w radzieckim łagrze bardzo szybko zmarł z wycieńczenia i głodu. Być może właśnie przez to, że w pamięci został jako młody mężczyzna stał się legendą pierwszych filmów, przeszedł do historii jako jedna z gwiazd kabaretu. Same początki i losy jego rodziców są...