Byłam przekonana ,że już wyrosłam z literatuty

Kinga.Okazało się,że miałam trochę racji, ale...tylko trochę. Znowu, tak jak lata temu, dałam się ponieść atmosferze stworzonej przez autora, akcji i ... wrażeniu, że Kinga ,jak zwykle , ponosi. Ale to horror, więc wszystkie chwyty dozwolone:).

Początkowo byłam bardzo zawiedziona,że człowiek z nieograniczoną wyobraźnią, jeden z najbardziej płodnych pisarzy i wręcz genialny w swoim gatunku, wziął się za coś tak odtwórczego jak w tej książce.Cóż my tu mamy? Ano mamy pochody pokracznych i krwiożerczych zombie już zdecydowanie zmęczonych udziałem w tysiącu książkach, filmach i serialach a powstających w zależności od nastroju w wyniku mutacji, zarażenia wirusem lub innego impulsu. W tym przypadku akurat pulsu;). Nadal nic odkrywcznego i tak wyeksploatowanego,że aż wstyd. Byłam wręcz zniesmaczona myśląc, ze kto jak kto ale King ( i jego pozostałe pisarskie ego) mógł chyba wykombinować coś lepszego. I okazało się,że faktycznie, wykombinował. Otóż dość szybko okazuje się,że to nie są zombie a tworząca się nowa społeczność, lub jak kto woli "socjoorganizm". Chociaż atmosfera książki się nie zmienia i nadal w niej dużo fruwających flaków i wyszczerzonych kłów, to jednak samo sedno zdaje się bardziej skomplikowane. Można nawet momentami się zastanowić nad tzw. psychologią tłumu, zachowaniami w przypadku zagrożenia, nawiązywanymi relacjami itd. Ale tylko na chwilę..bez przesady.
Co jeszcze w tej książce mamy Kingowego?Ano typowy dla autora, nieodmiennie mnie zadziwiający i wkurzający, całkowity brak zahamowań. Otóż trup się ściele gęsto nie oszczędzając złych ani dobrych niezależnie od płci i wieku (!) ani indywidualnych sympatii czytelnika. Rozumiem, powtórzę się...to horror przecież.
Zakończenia nie zdradzę,ale miłośnicy pióra autora wiedzą mniej więcej czego się spodziewać. Rzadko mamy happy endy a nawet jeśli to są one takie...na pół gwizdka. Takie co to niby nie wiadomo czy się śmiać czy płakać i że by się chciało czytać dalej.
Reasumując, polecam fanom autora. Dla mnie to była trochę podróż w czasy , kiedy to z wypiekami na twarzy pochłaniałam wszystko co miało na okładce King lub Bachman. Teraz wracam jednak do współczesności. Nie mówię jednak panu Kingowi : żegnaj. Jeszcze nie raz zabiorę się z nim w podobną podróż.

Byłam przekonana ,że już wyrosłam z literatuty

Kinga.Okazało się,że miałam trochę racji, ale...tylko trochę. Znowu, tak jak lata temu, dałam się ponieść atmosferze stworzonej przez autora, akcji i ... wrażeniu, że Kinga ,jak zwykle , ponosi. Ale to horror, więc wszystkie chwyty dozwolone:).

Początkowo byłam bardzo zawiedziona,że człowiek z nieograniczoną wyobraźnią,...