Ta powieść jest jak suchy lód. Tak zimna, że aż parzy... Oschła, minimalistyczna, oszczędna a dogłębnie rani, wywołuje irracjonalny ból.

Mariia – położna, która zachęca udręczone corocznymi porodami kobiety do "wyrzucania męża z łóżka".
Lahla – dziewczyna, która z uporem i konsekwencją dąży do zdobycia wiedzy i realizuje swoje marzenia o fotografowaniu.
Kaarina – cierpliwa, wielkoduszna kobieta, która scala rodzinę.

Trzy niezależne kobiety, mądre, rozsądne, nierzadko sprzeciwiające się obowiązującym konwenansom. A między nimi Onni. Zagubiony mężczyzna... prawdziwy mężczyzna. Cudowny zięć, dobry mąż, wspaniały ojciec, bohater wojenny.

Aby pisać pięknie o emocjach nie trzeba kwiecistych opisów, charakterystyki postaci ociekającej barwnymi epitetami. Ba! Nie trzeba nawet używać przymiotników:

"– Co tam robią?
– Płaczą.
– Mężczyźni nie płaczą.
– Oj płaczą, płaczą".

Surowy krajobraz Finlandii, cztery postaci i jedna tajemnica.
Cztery drogi się czuje – nie czyta, bo ta historia jest jak domek budowany przez Onniego

"Postronny obserwator mógłby powiedzieć, że domek jest dziwaczny, a przecież jego lokalizacja, proporcje i roztaczający się z górki widok maja w sobie coś niewymownie pięknego i mogą cieszyć oczy".

Przepełnia mnie duma i niewysłowiona radość, że nie jestem "postronnym obserwatorem" i dostrzegam, że to przesycona bólem, cierpieniem powieść. Powieść, w której emocje napisano atramentem sympatycznym i tylko bardzo bystry, wrażliwy czytelnik będzie w stanie odnaleźć sposób aby wydobyć na światło dzienne tę ukrytą paletę uczuć.

Jeśli surowe, oszczędne i chłodne powieści, to tylko takie jak ta. Doskonała.

http://tylkoskonczerozdzial.blogspot.com/2018/04/cztery-drogi-tommi-kinnunen.html

Ta powieść jest jak suchy lód. Tak zimna, że aż parzy... Oschła, minimalistyczna, oszczędna a dogłębnie rani, wywołuje irracjonalny ból.

Mariia – położna, która zachęca udręczone corocznymi porodami kobiety do "wyrzucania męża z łóżka".
Lahla – dziewczyna, która z uporem i konsekwencją dąży do zdobycia wiedzy i realizuje swoje marzenia o fotografowaniu.
Kaarina –...