Nie trzeba być omnibusem, aby wiedzieć, że w życiu sa decyzję do których dojrzewa sie bardzo długo, czasami nawet latami. Zawsze jest cała masa tych denerwujących, ale ważnych rytualnych obowiązków, których nie można zaniedbać. Są ważne dla mnie, pewnie też dla ciebie i dla innych ludzi naszych czasów. Decyzje znikają gdzieś po drodze, uciekają, zamazują się, a potem nie widzimy ich przez długi czas, nie jesteśmy w stanie do nich powrócić ani nawet pomyśleć o nich. Boimy się, że pewnego dnia zrobimy coś nie przewidzianego, szybki manewr, który zaskoczy rodzinę, znajomych, dla których ta nieprzewidywalność będzie najgorszym grzechem. Potem odezwie się wewnętrzne ka, które zacznie krzyczeć, wypominać popełnione "zło", ostatecznie doprowadzi do wstydu przed samym sobą... A ten wstyd będzie dla nas najgorszym końcem.

Tak właśnie myślała główna bohaterka powieści Stephena Kinga pt."Rose madder". Na pierwszy rzut oka, pani Daniels miała wszystko to, co mają szczęśliwe kobiety - ładny domek, męża odnoszącego sukcesy w pracy, oczekiwała dziecka o którym marzyła od dawna, a na dodatek jej jedynymi ważniejszymi zajęciami było sprzątanie i gotowanie. W rzeczywistości wygody jakich doświadczała Rose stanowiły idealną kurtynę dla rozgrywającego się za nią piekła. Bita i poniżana w uwłaszczający kobiecie sposób, przez lata nie była w stanie powiedzieć dość i zostawić Normana. Praktycznie całe dorosłe życie spędziła właśnie z nim. Choć nie zaznała niczego lepszego, trudno jest powiedzieć, by doświadczyła kiedyś czegoś gorszego od ciosów własnego męża, męża, który przysięgał kochać ją aż do śmierci. No właśnie, śmierć. Myśl o niej, raz na zawsze, pod wpływem nagłego impulsu, zmusiła Rosie do nieodwracalnej decyzji; porzucenia doczesnego życia i rozpoczęcia nowego rozdziału.

Stephen King nie pokazał w "Rose madder" mrożącego krew w żyłach horroru, było za to dużo napięcia i niepewności. Przewracając kolejne strony aż chciałoby się wejść do wykreowanego przez Kinga świata i pomóc Rose uciec przed Normanem, dać jej życie w którym nie będzie musiała drżeć o własne bezpieczeństwo i zdrowie. Mimo wszystko, tylko ona może pomóc sobie samej i ostatecznie unicestwić Normana.

"Gra Geralda", "Doloras Claiborne" i "Rose madder" stanowią kobiecą trylogię Stephena Kinga. Pierwsze dwie były poczytne, natomiast "Rose madder" wcale nie rozeszła się z echem, sprzedawała się najgorzej. Czytając ją, właściwie sama zastanawiałam się, dlaczego tak dobrze napisana książka nie otrzymała należytego zainteresowania ze strony czytelników. Cóż, być może temat żony maltretownej przez męża jest dość oklepany i wszędzie o nim głośno. Nie zmienia to jednak faktu, iż ktoś, kto nie doświadczył przemocy, nie może zrozumieć kogoś dla kogo była ona prozą dnia. Nigdy nie jest za póżno by obudzić się z złego snu. Przeczytanie "Rose madder" może być do tego idealnym powodem, więc powinna zrobić to każda kobieta. Polecam.

Nie trzeba być omnibusem, aby wiedzieć, że w życiu sa decyzję do których dojrzewa sie bardzo długo, czasami nawet latami. Zawsze jest cała masa tych denerwujących, ale ważnych rytualnych obowiązków, których nie można zaniedbać. Są ważne dla mnie, pewnie też dla ciebie i dla innych ludzi naszych czasów. Decyzje znikają gdzieś po drodze, uciekają, zamazują się, a potem nie...