Fabuła tej książki jest właściwie prosta, a mianowicie w tajemniczych okolicznościach znika korespondentka wojenna, żona znanego i cenionego pisarza, która ostatni raz była widziana z kazachskim tłumaczem. Pojawia się pytanie: została porwana? Zamordowana? A może uciekła z kochankiem?
Zahir jest powieścią o poszukiwaniu miłości, a nawet jej energii i sensu. Chociaż czy właściwie tylko o tym? Porusza ona wiele aspektów, które dotyczą naszego bycia. Jest tu mowa o poszukiwaniu szczęścia, dzieleniu się miłością, przywróceniu tradycji rozmowy, powrotu energii miłości na ziemię, tradycji „tengri”, pozbyciu się historii osobistej, o poszukiwaniu siebie.
Coraz bardziej zagłębiając się w tej lekturze powoli uświadamiałam sobie jak bardzo jesteśmy zniewoleni, a nie mamy o tym nawet pojęcia. Tak wielką wagę przywiązujemy do spraw błahych, materialnych, zaniedbując naszą duchowość. Uczucia wygasają, przechodzimy w rutynę i nie zwracamy uwagi, nie zachwycamy się pięknem otaczającego nas świata.. Aby ratować miłość i odnaleźć siebie, czasem trzeba podjąć nawet najbardziej radykalne decyzje.
Paulo Coelho próbuje nakłonić czytelników do refleksji nad ich własną egzystencją. Lektura tej książki wyzwala pytania o sens życia i miłości i skłania nas do zapytania samego siebie: czy jesteś szczęśliwy?

"Miłość jest dziką siłą. Kiedy próbu­jemy ją okiełznać, pożera nas. Kiedy próbu­jemy ją uwięzić, czy­ni z nas niewol­ników. Kiedy próbu­jemy ją zro­zumieć mie­sza nam w głowach."

Fabuła tej książki jest właściwie prosta, a mianowicie w tajemniczych okolicznościach znika korespondentka wojenna, żona znanego i cenionego pisarza, która ostatni raz była widziana z kazachskim tłumaczem. Pojawia się pytanie: została porwana? Zamordowana? A może uciekła z kochankiem?
Zahir jest powieścią o poszukiwaniu miłości, a nawet jej energii i sensu. Chociaż czy...