Właściwie nie wiem jak mam opisać to książkę. Kiedy dotyka Cię ten sam problem i możesz śmiało powiedzieć "Jestem Claudią Parr", ciężko ująć wszystko co chciałoby się powiedzieć w zaledwie kilku zdaniach. Tym bardziej, że książka wywołała u mnie całą gamę emocji: poprzez ukłucie w sercu, przez irytację czy nawet złość, aż po zadowolenie. Postaram się jednak zwięźle i na temat.

Myślę, że warto przeczytać tą książkę. Nie znajdzie się w niej odpowiedzi na pytanie jak to się dzieje, że ktoś nie chce mieć dzieci? Bo tak na prawdę nie ma na to trafnej odpowiedzi. Jak to w książce zaskakująco dobrze zostało ujęte - przecież nikt nie pyta, dlaczego chce się mieć dzieci. Autorka jednak doskonale przedstawiła sytuację kobiety, która nie boi się głośno powiedzieć, że nie zamierza posiadać potomstwa. Opisy jej przemyśleń, rozpadu małżeństwa i tego, jak jest odbierana przez społeczeństwo i swoich najbliższych sprawiało mi, czytelniczce w bardzo podobnym położeniu, wiele autentycznego bólu i przykrości. Mimo to, gdzieś od połowy książka zaczęła mnie irytować, bo można było wyraźnie wyczytać, że KAŻDA kobieta POWINNA chcieć. Czułam się trochę zawiedziona takim obrotem sprawy. A jakie było zakończenie? Cóż, zdradzać go nie chcę, ale spodziewałam się innego, dlatego jestem odrobinę zaskoczona. Nie czuję jednak jakiegoś niedosytu. Resztę historii mogę sobie przecież sama dopowiedzieć. Najważniejsze jest to, że dało mi ono nadzieję. Nadzieję, że można... trzeba tylko bardzo chcieć i kochać.

Książkę czytało mi się bardzo dobrze. Ekspresowo. Podoba mi się styl jakim pisze autorka, umiejętne wplatanie wielu innych wątków, które też mogą dać do myślenia. Lektura podobała mi się i zdecydowanie polecam. To moje pierwsze i jestem pewna, że nie ostatnie spotkanie z panią Giffin.

Właściwie nie wiem jak mam opisać to książkę. Kiedy dotyka Cię ten sam problem i możesz śmiało powiedzieć "Jestem Claudią Parr", ciężko ująć wszystko co chciałoby się powiedzieć w zaledwie kilku zdaniach. Tym bardziej, że książka wywołała u mnie całą gamę emocji: poprzez ukłucie w sercu, przez irytację czy nawet złość, aż po zadowolenie. Postaram się jednak zwięźle i na...