"Pieśń wojownika" porwałam z półki w bibliotece w pośpiechu. Czytałam "Labirynt" tej samej autorki, więc myślałam, że to również będzie kryminał. Chwilę po wyjściu zorientowałam się, że wzięłam powieść historyczną. W sumie jakby nie patrzeć, ucieszyłam się, bo nic historycznego dawno nie miałam już w rękach. "Pieśń wojownika" opowiada o dumnej kobiecie, która pragnie zachować niezależność. Niestety, żyje w czasach, gdy kobietami rządzą mężczyźni. Chandra nie ma zamiaru się poddawać i ciągle walczy o swoje zdanie. W końcu wychodzi za mąż za Jervala, młodzieńca, którego ojciec już dawno wybrał jej na męża. Nie jest tym do końca zachwycona, ale w końcu musi kogoś poślubić. Uważa, że Jerval jest chociaż trochę inny od reszty mężczyzn, ale po ślubie musi opuścić rodzinny dom, a w nowym zamku czekają na nią obowiązki, o których nie miała pojęcia. "Pieśń wojownika" nie jest nudnym, mdłym romansem, co może wynikać z mojej opinii; opisany przeze mnie fragment to zaledwie pierwsze kilkanaście stron powieści. Później Chandra jako kobieta pragnąca niezależności wyrusza na różne wyprawy z mężem i przeżywa przygody, o jakich innym kobietom nawet się nie śniło.

"Pieśń wojownika" porwałam z półki w bibliotece w pośpiechu. Czytałam "Labirynt" tej samej autorki, więc myślałam, że to również będzie kryminał. Chwilę po wyjściu zorientowałam się, że wzięłam powieść historyczną. W sumie jakby nie patrzeć, ucieszyłam się, bo nic historycznego dawno nie miałam już w rękach. "Pieśń wojownika" opowiada o dumnej kobiecie, która pragnie...