Muszę przyznać, że ostatnio bardzo polubiłam twórczość Sparksa. We dwoje, którą miałam okazję przeczytać, okazała się tak dobrą książką, że po kolejny tytuł nie wahałam się sięgnąć. Nie oczekiwałam też wiele mimo wszystko, a jednak zostałam bardzo mile zaskoczona.

Denise samotnie wychowuje synka, który ma problemy z mową. I chociaż kobieta kocha go ponad wszystko, spędza z nim każdą wolną chwilę na nauce, to nie sposób nie zauważyć, jak bardzo chłopiec odstaje od reszty rówieśników. Tragiczny wypadek zmienia jej dotychczas poukładane życie w ciąg niespodziewanych zdarzeń. Kiedy jej syna odnajduje przystojny strażak, który wcześniej pomógł jej wydostać się z samochodu, oboje zaczynają się częściej spotykać. Z pozoru niewinne spotkania przeradzają się w coś więcej. Ale jak można stworzyć z kimś prawdziwy związek, jeżeli nie chce się angażować bardziej niż to konieczne? A Taylor właśnie taki był. Oczywiście cała ta z początku ciekawa fabuła okazała się nie taka znowu wciągająca. Chociaż czytało się szybko i było przyjemnie, to nie zabrakło momentów irytacji. Mianowicie podejście i zachowanie Taylora. Mnie osobiście bardzo irytują mężczyźni, którzy są czuli i troskliwi, ale kiedy nadchodzi poważny moment, uciekają gdzie pieprz rośnie. To jedno teoretycznie małe zdarzenie, sprawiło, że cała fabuła diametralnie opadła w moich oczach. Reszta, to jest : nauka i relacja z Kayle'm- świetnie i prawdziwie oddana; przyjaźnie drugopanowe- cudowne, wzruszające i nienaciągane; dramat, z którego autor jest znany: bolesny, ale pouczający. Nie jestem w stanie znaleźć tu wielu minusów. Historia była piękna, ale nie do przesady. Cuierkowatość znaleźliśmy dopiero w epilogu, a chociaż po drodze było sporo nagłego szczęścia, to zdystansowana główna bohaterka, sprawiała, że wszystko wydawało się bardziej realne i prawdziwe, dzięki czemu mogliśmy się poczuć, jak gdybyśmy tam byli.



Cała historia umiejscowiona została w małym miasteczku, w którym każdy zna każdego. W życiu realnym to irytujące, ale tutaj okazało się strzałem w dziesiątkę. Uroczy i swojski klimat, dodatkowo przemili bohaterowie, którzy stworzyli jedną wielką rodzinę. Coś wspaniałego. Denise, jako główna postać była wykreowany idealnie. W idealny sposób pokazała nam wady i zalety życia z dzieckiem pokroju Kayle'a- chłopcem odstającym od reszty rówieśników. Była ciepłą i pełną siły kobietą, ale jak każdemu z nas zdarzały jej się chwilę słabości. Ona jednak szła dalej i dbała, aby jej dziecku niczego nie zabrakło. Stawiała to na pierwszym miejscu, dlatego też była tak ostrożna w relacjach z Taylor'em, co tylko dodawało jej plusów. Sam Taylor natomiast to postać bardzo skomplikowana. W jednym momencie czuły i troskliwy, aby zaraz stać się oziębłym i oddalić się od Denise i Kayle'a. Pokochałam bo w momentach dbania o chłopca i ukochaną, ale znienawidziłam, kiedy bez powodu się od nich odsunął. "Demony przeszłości" dawno mi się przepadły, a jego zachowanie nie było dla mnie uzasadnione. W ogólnym rozrachunku bohater ten znajduje się u mnie po środku- nie wiem, jak to ocenić.

Oprócz sielankowego nastroju i klimatu tworzonego przez miasteczko i jego mieszkańców, urok całej historii zdecydowanie dodawał również Kayle- przeuroczy chłopiec, który od razu skradł moje serce. To też pękało, kiedy mały nie potrafił się wysłowić, ale kiedy już coś mówił rozpierała mnie duma i serce rosło. Ale pamiętajmy, że emocje nie kończyły się tylko tutaj. Wzruszająca historia z dzieciństwa Taylora, owe demony przeszłości również mnie rozbroiła, ale ta właśnie historia sprawiła, że mężczyzna jeszcze bardziej spadł w moich oczach. A dramaty uwielbiane przez pana Sparksa? Niespodziewany, ale za to jaki bolesny. Nie lubię to za to, a jednak kocham. Niewiarygodne.

Na ratunek okazała się świetną książką. Chwytającą za serce, ale i taką, przy której da się odpocząć i zrelaksować. Idealna na chłodny wieczór, dzięki której możemy znaleźć się w innym miejscu. Pouczająca i zapadająca w pamięć.

Muszę przyznać, że ostatnio bardzo polubiłam twórczość Sparksa. We dwoje, którą miałam okazję przeczytać, okazała się tak dobrą książką, że po kolejny tytuł nie wahałam się sięgnąć. Nie oczekiwałam też wiele mimo wszystko, a jednak zostałam bardzo mile zaskoczona.

Denise samotnie wychowuje synka, który ma problemy z mową. I chociaż kobieta kocha go ponad wszystko, spędza...