Bestie to dziwny tytuł dla tej noweli, bo któż nimi ma być ? Wymagający profesor względem swoich studentek, który aby nauczyć prawdziwej literatury, każe odkrywać i wybebeszać ich najskrytsze sekrety przed koleżankami. Czy może jego ekscentryczna żona, tworząca ordynarne rzeźby nagich ludzi. A może oni razem wzięci potrafią tak wpływać na innych ludzi, że może ci w ramach odtrącenia reagują bestialsko na otoczenie ? Każdy odbierze tę książkę inaczej, taka już uroda prozy Oates.

Bestie to dziwny tytuł dla tej noweli, bo któż nimi ma być ? Wymagający profesor względem swoich studentek, który aby nauczyć prawdziwej literatury, każe odkrywać i wybebeszać ich najskrytsze sekrety przed koleżankami. Czy może jego ekscentryczna żona, tworząca ordynarne rzeźby nagich ludzi. A może oni razem wzięci potrafią tak wpływać na innych ludzi, że może ci w ramach...

Lubię twórczość J.C Oates, książka cieniutka, ale przesycona emocjami, czyta się dobrze.

Lubię twórczość J.C Oates, książka cieniutka, ale przesycona emocjami, czyta się dobrze.

Książkę czyta się szybko, ma zaledwie sto dwadzieścia osiem stron i zdążyłam ją przeczytać w trakcie godzinnej podróży pociągiem. Niemniej jednak strasznie mnie męczyła i gdyby nie to, że nie miałam przy sobie nic innego do czytania, chyba bym ją sobie darowała. Dlaczego zatem po nią sięgnęłam? Skusił mnie interesujący blurb, poza tym współpraca z „Tak Czytam” po otrzymaniu dwóch książek pozwalała mi na wybór trzeciej za sześć złotych, tak więc z braku laku zdecydowałam się na „Bestie”.

Jest druga połowa lat siedemdziesiątych ubiegłego stulecia. Gillian Brauer uczęszcza do żeńskiego college w Massachusetts, gdzie zakochuje się w urokliwym i pociągającym profesorze. Jest zafascynowana również jego żoną, domem oraz sekretami, które skrywają. Do czego doprowadzi ją owo zauroczenie?

Pisząc tę recenzję, długo zastanawiałam się jak delikatnie ubrać w słowa, to co czuję po skończonej lekturze, ale nie da się ominąć tego, że pozycja ta jest po prostu nudna. W oczy rzucił mi się brak spójnej koncepcji, bardzo średnie tłumaczenie, przydługie opisy i fatalne dialogi. Całą tę historię można było poprowadzić o wiele lepiej. Na jedyny plus zasługują przerażające oraz drastyczne wydarzenia opisane w poetycki sposób. Taki zabieg wprowadza czytelnika w uczucie koszmarnego, narkotycznego snu lub swoistego transu. Pozytywnie może wpływać również zimowy, ponury klimat tła, na którym stworzona została ta historia. Dominacja, seks grupowy, środki odurzające, chory układ – to wszystko, na czym opiera się fabuła tej powieści.

Bohaterka jest na tyle irytująca, że po przeczytaniu każdej kolejnej strony zastanawiałam się, jak bardzo może być ona głupia i za każdym razem zaskakiwała mnie coraz bardziej pod tym kątem. Podobno jest to połączenie gotyckiego romansu z psychologiczną opowieścią grozy, Cóż, nie poczułam tego. Dla mnie nie ma w niej nic z horroru. Czyny bohaterów prędzej mogą wywołać odrazę niż uczucie grozy.

Raczej nie sięgnę po żadną inną pozycję autorki.

Książkę czyta się szybko, ma zaledwie sto dwadzieścia osiem stron i zdążyłam ją przeczytać w trakcie godzinnej podróży pociągiem. Niemniej jednak strasznie mnie męczyła i gdyby nie to, że nie miałam przy sobie nic innego do czytania, chyba bym ją sobie darowała. Dlaczego zatem po nią sięgnęłam? Skusił mnie interesujący blurb, poza tym współpraca z „Tak Czytam” po otrzymaniu...

Z twórczością Oates spotkałem się wcześniej przy okazji Waleta Pik. Nie było to rewelacyjne spotkanie.

Ale w krótszej formie, pełnej intymności (ale nie seksualnej wulgarnosci),naprawdę wyszedł cały kunszt autorski. Czytało się znakomicie. Choć czuje się nieprzyzwoity pisząc te słowa o książce z taką treścią.

Ciekawi mnie niezmiennie co smakuje w niej tak dobrze - mały ośrodek akademicki pokazany głównie w jesienno-zimowych barwach, opis fascynujących zajęć literackich w których trzeba pokazać wszystko, by być docenionym jako autor, czy tajemnicze spotkania w domu pełnym dziwnych istot. Chyba wiem - dobrze smakuje prawda. O bestii, o nas samych.

Z twórczością Oates spotkałem się wcześniej przy okazji Waleta Pik. Nie było to rewelacyjne spotkanie.

Ale w krótszej formie, pełnej intymności (ale nie seksualnej wulgarnosci),naprawdę wyszedł cały kunszt autorski. Czytało się znakomicie. Choć czuje się nieprzyzwoity pisząc te słowa o książce z taką treścią.

Ciekawi mnie niezmiennie co smakuje w niej tak dobrze -...

Bestie mogą wydawać się książką niepozorną. Czyta się ją bardzo szybko i może odrobinę rozczarowywać temat jaki zostaje w niej podjęty. Lecz z drugiej strony potrafi przyczepić się do myśli. Podziwiam autorkę za niesamowitą zdolność opisywania codzienności tak, że namacalnie jest się jej częścią, a potem niszczenie jej, a potem wracanie do niej. Odrobinę rozczarowało mnie zakończenie.

Bestie mogą wydawać się książką niepozorną. Czyta się ją bardzo szybko i może odrobinę rozczarowywać temat jaki zostaje w niej podjęty. Lecz z drugiej strony potrafi przyczepić się do myśli. Podziwiam autorkę za niesamowitą zdolność opisywania codzienności tak, że namacalnie jest się jej częścią, a potem niszczenie jej, a potem wracanie do niej. Odrobinę rozczarowało mnie...

A się zapowiadało...!
Gotycki romans, powieść psychologiczna, klejnocik, szmery-bajery i małpa w gangolu.
Tymczasem do ręki dostałam i w oko włożyłam nieopatrznie słabą pisaninę o latach siedemdziesiątych, kiedy to amerykańskie panny szturmem wzięły amerykańskie uniwerki - a tylko nikły promil wiedział, co czyni. Reszta zabijała czas studiując "literaturę", łykając barbiturany i rozkładając nogi przed kim popadnie, najchętniej przed wykładowcą, w ramach wolności seksualnej.
Po raz kolejny odważyłam się na eksperyment, sięgając po utwór "kandydatki na noblistkę", "jednej z najwybitniejszych pisarek", bla bla bla. Jak tak dalej pójdzie, zamknę się w skorupie i poza Reymonta już nigdy nie wysunę nosa.

A się zapowiadało...!
Gotycki romans, powieść psychologiczna, klejnocik, szmery-bajery i małpa w gangolu.
Tymczasem do ręki dostałam i w oko włożyłam nieopatrznie słabą pisaninę o latach siedemdziesiątych, kiedy to amerykańskie panny szturmem wzięły amerykańskie uniwerki - a tylko nikły promil wiedział, co czyni. Reszta zabijała czas studiując "literaturę", łykając...

Fakt można ją przeczytać na tzw. kolanie ( co też wczoraj uczyniłam),ale prawdę mówiąc nie poczułam się jakoś tą książką poruszona.
Zastanawiała mnie tylko "głupota" tych studentek. Nie odradzam i nie Polecam. Sami zdecydujcie czy chcecie to przeczytać zapoznając się z krótkimi opisami książki lub spojlerami użytkowników LC.

Fakt można ją przeczytać na tzw. kolanie ( co też wczoraj uczyniłam),ale prawdę mówiąc nie poczułam się jakoś tą książką poruszona.
Zastanawiała mnie tylko "głupota" tych studentek. Nie odradzam i nie Polecam. Sami zdecydujcie czy chcecie to przeczytać zapoznając się z krótkimi opisami książki lub spojlerami użytkowników LC.

Sięgnęłam po książkę "Bestie", ponieważ tematyka pokrywała się z jednym wątkiem kryminału, który zakończyłam czytać pare dni temu. A mianowicie chodziło o romans uczennicy z nauczycielem. Niewyobrażalnie zawiodłam się na tym wyborze. Im więcej stron przeczytałam tym bardziej chciałam wymazać książkę z pamięci.

Temat romansu jest ukazany w sposób bestialski (jak sam tytuł na to wskazuje),ale w sposób niesmaczny, brutalny, zwierzęcy i odpychający. Książka nie posiada w sobie nic ciekawego a pozostawia tylko na czytelniku poczucie "brudu".

Sięgnęłam po książkę "Bestie", ponieważ tematyka pokrywała się z jednym wątkiem kryminału, który zakończyłam czytać pare dni temu. A mianowicie chodziło o romans uczennicy z nauczycielem. Niewyobrażalnie zawiodłam się na tym wyborze. Im więcej stron przeczytałam tym bardziej chciałam wymazać książkę z pamięci.

Temat romansu jest ukazany w sposób bestialski (jak sam tytuł...

REWELACJA!! WSZYSTKIE REKORDY POBITE !! Rekordy grafomanii, fatalnego tłumaczenia, braku spójnej koncepcji, braku inteligencji, jak i fantazji seksualnej, niedojrzałości w sferze seksualnej itd. itp. Nawet dewiantów seksualnych nie jest ta książka w stanie zainteresować. WSZECHPOTĘŻNE NIEUDACZNICTWO. Nie bierzcie tego do rąk !! Acha, jeszcze poziom dyskusji studentów amerykańskich omawiających Owidiusza:
„Ale przecież.. ..nie było wtedy żadnych bogów.!”
A WENERA ? /Wenus/. Aby poprawić samopoczucie postuluję powrót do Markiza de Sade

REWELACJA!! WSZYSTKIE REKORDY POBITE !! Rekordy grafomanii, fatalnego tłumaczenia, braku spójnej koncepcji, braku inteligencji, jak i fantazji seksualnej, niedojrzałości w sferze seksualnej itd. itp. Nawet dewiantów seksualnych nie jest ta książka w stanie zainteresować. WSZECHPOTĘŻNE NIEUDACZNICTWO. Nie bierzcie tego do rąk !! ...

Ta książka opisuje historię typu: trafiła kosa na kamień:)Przez pierwsze strony narracja nieco mnie rozczarowała, a nawet irytowała. Wydawało mi się, że narratorka popada w pretensjonalność. Potem zauważyłam, że są to wspomnienia dojrzałej kobiety, patrzącej na siebie z przeszłości. Pojawił się dystans, a namiętności młodej bohaterki dają się zrozumieć. Na odwrocie jest napisane, że to połączenie gotyckiego romansu z psychologiczną opowieścią grozy. Dla mnie to tylko, albo aż powieść dotycząca psychologii. Otoczenie jest typowe, to ludzie są niezwykli, ich uczynki mogą wywoływać grozę, ale prędzej odrazę. Jednocześnie jest pokazana uwodzicielska moc zła, jednak tkwiącego w człowieku, nie ma nawet lekko zaznaczonych sił nadprzyrodzonych. Ciężko było mi się oderwać od lektury, wybitnie nadaje się do czytania w letni wieczór. Najbardziej spodoba się czytelnikom, którzy choć otarli się o tworzenie poezji:)Najpiękniejsze są mimo wszystko zamieszczone wiersze Lawrence'a. Do nich będę wracać, książka do przeczytania raczej na jeden raz.

Ta książka opisuje historię typu: trafiła kosa na kamień:)Przez pierwsze strony narracja nieco mnie rozczarowała, a nawet irytowała. Wydawało mi się, że narratorka popada w pretensjonalność. Potem zauważyłam, że są to wspomnienia dojrzałej kobiety, patrzącej na siebie z przeszłości. Pojawił się dystans, a namiętności młodej bohaterki dają się zrozumieć. Na odwrocie jest...