W mojej opinii Obelisk kładzie się cieniem otwiera w historii Flawii wachlarz nowych i szerokich możliwości. Fakt, że jest to najprawdopodobniej przedostatni tom przygód młodej chemiczki sprawia, że jest mi nad wyraz przykro. Nowe możliwości wynikające ze zmian poczynionych w fabule malują mi się w wyobraźni niczym pejzaże najlepszych malarzy. Chętnie podsunęłabym Bradleyowi kilka moich pomysłów po to tylko, aby przedłużyć żywot tej niezwykle ciekawej, literackiej postaci. Szósty tom przygód Flawii de Luce wydaje się nieco mniej szalony, bardziej ustatkowany. Panienka zajmuje się sprawami swojej rodziny, a zagadki kryminalne delikatnie schodzą na dalszy plan jej życia. Chemia wciąż jest jej największą miłością, która nigdy nie zawodzi i pozwala wyrwać kilka kart z historii innych osób, w których nie było dane jej uczestniczyć. Pomimo ogólnego przygnębienia, które jest wręcz namacalne w powieści, przygody chemiczki nie zwalniają tempa. Flawia odbywa swój pierwszy lot samolotem, poznaje rodzinne tajemnice, a na koniec zostaje wystawiona na wielką próbę. Czy podoła? Co wydarzy się w ostatnim epizodzie przygód tej niezwykle bystrej dziewczynki? Umieram z ciekawości, a rozwiązanie tej osobliwej zagadki niestety nie przyjdzie do mnie zbyt szybko – kolejny tom pewnie dopiero za rok. Jeśli nie poznaliście jeszcze Flawii de Luce osobiście – nie zwlekajcie dłużej i lećcie do najbliższej księgarni czy biblioteki. Obstawiam że macie rok czasu na nadrobienie wszystkich sześciu książek przed epickim zakończeniem!

Zapraszam do zapoznania się z całym tekstem na:
https://ksiazkoholizm.wordpress.com/2015/10/29/obelisk-kladzie-sie-cieniem-recenzja/

W mojej opinii Obelisk kładzie się cieniem otwiera w historii Flawii wachlarz nowych i szerokich możliwości. Fakt, że jest to najprawdopodobniej przedostatni tom przygód młodej chemiczki sprawia, że jest mi nad wyraz przykro. Nowe możliwości wynikające ze zmian poczynionych w fabule malują mi się w wyobraźni niczym pejzaże najlepszych malarzy. Chętnie podsunęłabym...