Matka Flawii wraca do domu. Niestety jest to powrót w trumnie, pełen glorii i chwały, lecz niezaprzeczalnie tragiczny. Sama bohaterka zaczyna dorastać i proces ten wcale jej się nie podoba. No i ten nieznajomy mężczyzna , który zaraz po tym jak ją ostrzega ginie na torach. Nieudana próba wskrzeszenia Harriet, pogrzeb i rodzinne tajemnice wagi państwowej - z tym wszystkim przyjdzie zmierzyć się Flawii. Ale jest to dziewczynka inna niż reszta. Gdy poznaje część prawdy o swej rodzinie, nie jest w stanie ogarnąć mętliku, który pojawia się w jej głowie. A koniec opowieści będzie zaskakujący. Przekonajcie się sami! Polecam.

Matka Flawii wraca do domu. Niestety jest to powrót w trumnie, pełen glorii i chwały, lecz niezaprzeczalnie tragiczny. Sama bohaterka zaczyna dorastać i proces ten wcale jej się nie podoba. No i ten nieznajomy mężczyzna , który zaraz po tym jak ją ostrzega ginie na torach. Nieudana próba wskrzeszenia Harriet, pogrzeb i rodzinne tajemnice wagi państwowej - z tym wszystkim...

Trudno było mi przebrnąć przez tę część, płakałam jak bóbr. Lektura tej części wywołała we mnie wiele emocji. To jak rozwijają się relacje naszej bohaterki z rodziną i znajomymi. Sama zmiana jaka zachodzi w Flawii, to że ona dorasta na naszych oczach poruszyło we mnie wiele uczuć.Flawie kocham.Już nie mogę się doczekać kolejnych tomów. Polecam wszystkim te serię.

Trudno było mi przebrnąć przez tę część, płakałam jak bóbr. Lektura tej części wywołała we mnie wiele emocji. To jak rozwijają się relacje naszej bohaterki z rodziną i znajomymi. Sama zmiana jaka zachodzi w Flawii, to że ona dorasta na naszych oczach poruszyło we mnie wiele uczuć.Flawie kocham.Już nie mogę się doczekać kolejnych tomów. Polecam wszystkim te serię.

Uwielbiam Flawię, przeczytałam, z zachwytem, 5 poprzednich części, ale "obelisk" jest przeciętny. Brakuje w nim uroku i lekkości poprzednich opowieści.

Ta historia jest przyciężkawa, czasem coś zaiskrzy, ale rzadko. Zachowanie Flawii nie jest już absurdalnie makabryczne, ale raczej idiotyczne. Wprowadzenie wątków narodowych i szpiegowskiej do lekkiej, baśniowej historii - niszczy całą baśniowość; niszczy urok i niejednoznaczność bohaterów. Zostaje dziwny tekst patriotyczno - moralizatorski dla dzieci. Oraz patologiczna rodzina uwikłana w sprawy narodowe.

I nie wiem dlaczego wciąż na okładce opowieści o Flawii jest diaboliczna dziewczyna z czarnymi włosami i czarnymi oczami, skoro Flawia miała niewinnie niebieskie oczy i myszowarte włosy. I wcale nie ubierała się na czarno, raczej na biało czy szaro.

Uwielbiam Flawię, przeczytałam, z zachwytem, 5 poprzednich części, ale "obelisk" jest przeciętny. Brakuje w nim uroku i lekkości poprzednich opowieści.

Ta historia jest przyciężkawa, czasem coś zaiskrzy, ale rzadko. Zachowanie Flawii nie jest już absurdalnie makabryczne, ale raczej idiotyczne. Wprowadzenie wątków narodowych i szpiegowskiej do lekkiej, baśniowej historii...

Tę cześć trzeba przeczytać jednym duszkiem z poprzednią. Tom 5 kończy się słowami wypowiedzianymi przez ojca do córek " odnaleziono waszą matkę", tom 6 opowiada o odnalezionej Harriet, sprawy osobiste rodziny De Luce tak mocno wyłaniają się na pierwszy plan, że nawet umyślne morderstwo nie może ich przyćmić.

Tę cześć trzeba przeczytać jednym duszkiem z poprzednią. Tom 5 kończy się słowami wypowiedzianymi przez ojca do córek " odnaleziono waszą matkę", tom 6 opowiada o odnalezionej Harriet, sprawy osobiste rodziny De Luce tak mocno wyłaniają się na pierwszy plan, że nawet umyślne morderstwo nie może ich przyćmić.

właściwie nie było fabuły, ale to nadal była jedna z najlepszych części, pełna historii wielu postaci i zwrotów akcji

właściwie nie było fabuły, ale to nadal była jedna z najlepszych części, pełna historii wielu postaci i zwrotów akcji

Ta część cyklu mnie absolutnie zauroczyla. Chyba jeszcze się nie spotkałam z takim podejściem do żałoby, straty ukochanej osoby, żalu... Autor ma niebywały talent, subtelność, wrażliwość w opisywaniu delikatnej natury rzeczy...
Naprawdę polecam. Jest w tej powieści i humor, i celność, i powaga, smutek, a wszystko w odpowiednich proporcjach.

Ta część cyklu mnie absolutnie zauroczyla. Chyba jeszcze się nie spotkałam z takim podejściem do żałoby, straty ukochanej osoby, żalu... Autor ma niebywały talent, subtelność, wrażliwość w opisywaniu delikatnej natury rzeczy...
Naprawdę polecam. Jest w tej powieści i humor, i celność, i powaga, smutek, a wszystko w odpowiednich proporcjach.

Bardzo mi się podoba, jak z każdym kolejnym tomem, Bradley w inteligentny sposób łączy wątki i epizody zaledwie wspomniane we wcześniejszych tomach i nagle wszystko układa się w fantastyczną całość. W "Obelisku" dodano bardzo dużo o rodzinie de Luce i przeszłości seniorów rodu. Flawia bardzo dojrzewa w tym tomie, a przed nią kolejne wyzwanie. I wcale nie mam na myśli intrygi kryminalnej - ta tutaj jest wyjątkowo potraktowana poboczniei nieco po macoszemu, bo nie jest najważniejsze: kto zabił, ale dlaczego.
A styl pisania Bradleya - albo się kocha albo się nienawidzi. Ja pokochałam, stąd od lutego powoli zapoznaję się z każdą kolejną częścią przygód niesfornej dziewczynki myślącej ciut za dużo o śmierci i truciznach :)

Bardzo mi się podoba, jak z każdym kolejnym tomem, Bradley w inteligentny sposób łączy wątki i epizody zaledwie wspomniane we wcześniejszych tomach i nagle wszystko układa się w fantastyczną całość. W "Obelisku" dodano bardzo dużo o rodzinie de Luce i przeszłości seniorów rodu. Flawia bardzo dojrzewa w tym tomie, a przed nią kolejne wyzwanie. I wcale nie mam na myśli...

Mam wrażenie że autor postanowił zmienić koncepcję serii. Poprzednie części były po prostu sympatycznymi historiami kryminalnymi, gdzie Flawia rozwiązuje zagadki wioskowych morderstw. Tutaj nagle okazuje się, że jej rodzina odegrała superważną rolę w historii Anglii, a może i świata. Trochę nie trzyma mi się to kupy i nie jestem pewna, czy ten kierunek ewolucji powieści będzie mi odpowiadał, niemniej z tym większą ciekawością sięgnę po kolejny tom.

Mam wrażenie że autor postanowił zmienić koncepcję serii. Poprzednie części były po prostu sympatycznymi historiami kryminalnymi, gdzie Flawia rozwiązuje zagadki wioskowych morderstw. Tutaj nagle okazuje się, że jej rodzina odegrała superważną rolę w historii Anglii, a może i świata. Trochę nie trzyma mi się to kupy i nie jestem pewna, czy ten kierunek ewolucji powieści...

,, Odnaleziono waszą matkę". Nastał ten oczekiwany dzień powrotu Harriet. Cała rodzina i mieszkańcy miasteczka stoją na stacji w oczekiwaniu. Ale na chwilę przed przyjazdem pociągu do dziewczynki podchodzi nieznajomy mężczyzna w długim płaszczu i wypowiada niezrozumiałe słowa. Zaraz później jest martwy. Kim był, co oznaczała jego wiadomość? Flawia będzie musiała rozwikłać tę zagadkę. Lecz to nie wszystko, ponieważ do Buckshaw zawitały również jej kuzynki - Lena, wraz ze swoją córką Undine. Młodą chemiczkę czeka nie tylko śledztwo, ale także odkrycie sekretnej przeszłości swojej rodziny. Uważam, że to jedna z najciekawszych części z serii. Wyróżnia ją przede wszystkim to, że akcja jest nieco odmienna niż w poprzednich częściach. W tej ,w małej mierze jest skupiona na śledztwie, za to większa uwaga jest poświęcona wydarzeniom z życia głównej bohaterki. Polecam i zapraszam do śledzenia mojego bloga https://zaczytanamary.blogspot.com/ oraz https://www.facebook.com/zaczytanamary/

,, Odnaleziono waszą matkę". Nastał ten oczekiwany dzień powrotu Harriet. Cała rodzina i mieszkańcy miasteczka stoją na stacji w oczekiwaniu. Ale na chwilę przed przyjazdem pociągu do dziewczynki podchodzi nieznajomy mężczyzna w długim płaszczu i wypowiada niezrozumiałe słowa. Zaraz później jest martwy. Kim był, co oznaczała jego wiadomość? Flawia będzie musiała rozwikłać...

Pierwsze strony książki i już trup (jak w Sandomierzu). Do domu wraca w trumnie mama Flawii, zaginiona dziesięć lat wcześniej, a na peronie pod pociąg zostaje wepchnięty mężczyzna. W życiu dziewczynki pojawiają się osoby związane z Hariett de Luce. Flawia będzie próbowała rozwiązać zagadki związane z jej rodziną, ale także przywrócić matkę do życia.

Pierwsze strony książki i już trup (jak w Sandomierzu). Do domu wraca w trumnie mama Flawii, zaginiona dziesięć lat wcześniej, a na peronie pod pociąg zostaje wepchnięty mężczyzna. W życiu dziewczynki pojawiają się osoby związane z Hariett de Luce. Flawia będzie próbowała rozwiązać zagadki związane z jej rodziną, ale także przywrócić matkę do życia.