Podziemne sprawki to już trzecia i prawdopodobnie ostatnia część przygód Gacoperka… Choć pewne małe ślady dają nadzieję, że być może przyjdzie mi jeszcze spotkać się z tym słodkim stworkiem. Ta część pełna była poświęcenia i solidarności Mniejszych i Najmniejszych, co ponownie wywołało we mnie ogromne wzruszenie. Mamy tu też świetną opowieść fantasy, z niezwykłym podziemnym światem pełnym magii i ciekawych postaci. Świat jest rewelacyjnie dopracowany, wszystko trzyma się kupy i dla małego czytelnika może być niezłym początkiem przygody z fantastyką.
Wszystko to urokliwie pokazał swoimi ilustracjami Adam Kurłowicz, w niezapomnianym stylu lat 80. i 90.

Podziemne sprawki to już trzecia i prawdopodobnie ostatnia część przygód Gacoperka… Choć pewne małe ślady dają nadzieję, że być może przyjdzie mi jeszcze spotkać się z tym słodkim stworkiem. Ta część pełna była poświęcenia i solidarności Mniejszych i Najmniejszych, co ponownie wywołało we mnie ogromne wzruszenie. Mamy tu też świetną opowieść fantasy, z niezwykłym podziemnym...

Tom trzeci jest najbardziej przejmujący i najbardziej mroczny. Dosłownie. Bo przecież bohaterowie, których znamy z poprzednich części Gacoperka odkrywają tajemniczy tunel pod Ojcem Świerków. To drzewo też nie jest przypadkowe. Byliście kiedyś w lesie świerkowym? To bardzo mroczne miejsce, tak mroczne, że niemal nie ma w nim podszytu. I tam właśnie znajdowało się zejście do Kraju Podziemnej Skały. Spójrzcie też na okładkę, czyż nie jest przerażająca? A to zapowiedź klimatu tej książeczki... mroczna historia dla odważnych dzieci. Cóż, życie nie składa się tylko ze światła. To wciąż opowieść o przyjaźni i poświęceniu, o bohaterstwie i sprycie. Jest nawet wątek kosmiczny... fantastyczno-naukowy. I wciąż te niesamowite ilustracje Adama Kurłowicza. Świetnie oddają grozę, tę niepewność.... podróż w nieznane. Najlepsza ilustracja pokazująca Zwiadowców tuż po wejściu do tunelu, gdzie Gacoperek w dłoni trzyma ogarek a za nim tłoczy się skrzat Pulpet i pan Rzęsorek. Niezwykła perspektywa, która podbudowuje klimat całej opowieści.

Ta książka zapada w pamięć. Nie dziwię się, że kto miał z nią do czynienia w dzieciństwie szukał jej później w wieku dorosłym. Ja trafiłem na nią już później i czytałem jako dorosły. Przez to pewnie mniej doświadczyłem, inaczej... ale mimo to bardzo mi się podobało, wciągnął mnie ten mroczny klimat.

Tom trzeci jest najbardziej przejmujący i najbardziej mroczny. Dosłownie. Bo przecież bohaterowie, których znamy z poprzednich części Gacoperka odkrywają tajemniczy tunel pod Ojcem Świerków. To drzewo też nie jest przypadkowe. Byliście kiedyś w lesie świerkowym? To bardzo mroczne miejsce, tak mroczne, że niemal nie ma w nim podszytu. I tam właśnie znajdowało się zejście do...