Jak pewnie większość z osób, które wciągnęły się w historię Toma Warda, ogromnie rozczarowałam się tą książką.
Generalnie nie była zła, nawet miejscami mnie wciągnęła, ale to miało być zakończenie serii! Liczyłam na jakąś niewiarygodną historię, na jakiś genialny pomysł zabicia Złego, no i przede wszystkim na rozwinięcie się relacji między Tomem a Alice!
Autor jakby uparł się, żeby na siłę to wszystko dokończyć (co prawda zostawił jeszcze wątek Kobalosów i ich nowego boga, no cóż). Sposób pokonania Złego jest maksymalnie banalny, każdy by na to wpadł. Tyle czasu próbowali go zniszczyć, a tu taki żart po prostu.
No a Alice... To była moja ulubiona postać, jak on mógł ją tak zepsuć?! Spłycił jej charakter, a ja do końca wierzyłam, że jeszcze odzyska rozum. W moich wyobrażeniach i tak ona i Tom są razem. W sumie to rozumiem, czemu to zrobił, bo trudno byłoby im być parą, ale przecież tak się kochali, a tu nagle puf! Alice już nie kocha Toma. A Lukrasta jest dla mnie dość obrzydliwy, jego "związek" z tą dziewczyną jest sztuczny i taki... "brrr".
Jeszcze jedna rzecz, a właściwie osoba: John Gregory. Autor potraktował go tak bezuczuciowo, a to przecież jeden z najlepszych bohaterów! Zepchnął go nawet nie na drugi, ale na któryś z rzędu plan, w ogóle w całej książce praktycznie nie było o nim mowy. No , może na końcu, kiedy już było po wszystkim.
Cóż, książka sama w sobie nie była zła, ale w porównaniu do poprzednich części... Mimo to nadal kocham "Kroniki Wardstone" i liczę na inne powieści Josepha Delaneya.

Jak pewnie większość z osób, które wciągnęły się w historię Toma Warda, ogromnie rozczarowałam się tą książką.
Generalnie nie była zła, nawet miejscami mnie wciągnęła, ale to miało być zakończenie serii! Liczyłam na jakąś niewiarygodną historię, na jakiś genialny pomysł zabicia Złego, no i przede wszystkim na rozwinięcie się relacji między Tomem a Alice!
Autor jakby...