To pierwsza książka historyczna którą przeczytałem i spodobała mi się. Książkę przeczytałem jak na mnie bardzo szybko, musi być więc wciągająca. Autor prowadzi nas od czasów Bismarcka i zwraca uwagę na wszystkie charakterystyczne dla Niemiec cechy, warunki które doprowadziły do powstania Trzeciej Rzeszy. Rozważany jest każdy aspekt, polityka, gospodarka, kondycja społeczeństwa, sztuka i więcej. Autor uważnie analizuje je, ale jednocześnie nie nudzi czytelnika. Dla mnie fenomenem było to że umiał pisać o gospodarce w taki sposób że mnie zaciekawił, mimo że ta wydawała mi się niezbyt pasjonującą dziedziną. Myślę że ważne jest to że autor schodzi też do poziomu jednostki i codzienności - względnie społeczeństwa, nie tkwi tylko w wielkiej polityce. Przytaczane są pamiętniki czy wypowiedzi zwykłych ludzi. Od pewnego momentu pojawiają się też komentarze z pamiętnika Goebbelsa, które nakreślają jak widział on daną akcję nazistów czy ich przeciwników. Niezwykle ciekawe było dla mnie śledzenie losów Republiki Weimarskiej. Zajmujące też było czytanie o niemieckich komunistach, ich starciach z nazistami i o tym jak społeczeństwo obawiało się wybuchu komunistycznej rewolucji. Dobrze się również czytało krótkie opowieści o losach poszczególnych czołowych nazistów. Gdy o tym pomyślę, Hitler miał takie pokręcone życie, był na początku niemal jak członek cyganerii (tylko od cyganerii mentalnie odległy). Najbardziej zdumiała mnie skala przemocy, brutalności którą roztaczali naziści: codziennie na ulicach i w stopniu jeszcze bardziej intensywnym po tym gdy Hitler został kanclerzem. Wydaje się nieprawdopodobne jak zwykli ludzie mogli w takich warunkach egzystować. Bicie, torturowanie, zabijanie przeciwników politycznych, systematyczne wyniszczanie organizacji czy ludzi którzy się im sprzeciwiali... Czołowi naziści sami mówili że najważniejsza jest bezwzględność.

Czytanie o mentalności mieszkańców Republiki Weimarskiej było bardzo ciekawe. A już w ogóle super czytało się o sztuce, literaturze, filmie, teatrze, żałuję że nie było tego jeszcze więcej, muszę chyba przeczytać jakąś książkę o sztuce Republiki Weimarskiej - i kabaretach. Spodobał mi się również podrozdział poświęcony Heideggerowi i jego życiu po zostaniu rektorem uczelni, krótka historia jego sympatii dla nazizmu. W ogóle w książce pada sporo znanych nazwisk. W "Nadejściu Trzeciej Rzeszy" pojawiają się też wątki dylematów moralnych poszczególnych ludzi czy społeczności.

Zaskoczyło mnie to że nurty, idee które były charakterystyczne dla ruchu nazistowskiego tak naprawdę egzystowały w Republice Weimarskiej już wcześniej, włącznie ze słynną, szokującą, ale też bardzo fascynującą eugeniką - i darwinizmem społecznym - w dodatku wyznawanymi przez lekarzy i pracowników opieki społecznej. Takie spojrzenie na społeczeństwo jako ogół jest fascynujące - choć niekiedy bywa przerażające w wypadku bardziej bezwzględnych nurtów.

Nie zawiodłem się na książce, nawet przekroczyła moje oczekiwania. Bałem się że będzie bezustannie roztrząsała kwestie związane z pierwszą wojną światową, ale nie, bardziej była opowieścią o Republice Weimarskiej i różnych niemieckich ideach i duchach walczących ze sobą i o samym społeczeństwie.

To pierwsza książka historyczna którą przeczytałem i spodobała mi się. Książkę przeczytałem jak na mnie bardzo szybko, musi być więc wciągająca. Autor prowadzi nas od czasów Bismarcka i zwraca uwagę na wszystkie charakterystyczne dla Niemiec cechy, warunki które doprowadziły do powstania Trzeciej Rzeszy. Rozważany jest każdy aspekt, polityka, gospodarka, kondycja...