Wyobraź sobie, że los każdego człowieka jest jak nić. Plącze się i wije, tworząc zawijasy. Może się zdarzyć, że dwie, zupełnie odległe nici się ze sobą złączą ; zostają razem splątane, w nierozerwalny supeł. Nigdy nie wiesz, z kim Twoja nić postanowi Cię połączyć.

Taylor to z pozoru zwykła dziewczyna. Pewnego dnia odkrywa jednak, że posiada nadnaturalne zdolności. Setki kilometrów dalej, Sacha - trzynasty syn - ma umrzeć za osiem tygodnii, w skutek klątwy która została rzucona na jego rodzinę setki lat temu. Tylko jedna osoba może mu pomóc...

Premiera "Tajemnego Ognia" nie odbyła się bez echa. Książkę widziałam po prostu wszędzie. Opis naprawdę mnie zaintrygował, jednak zastanawiałam się czy sięgnę po tę książkę, ponieważ do pierwszej serii C. J Daugherty mam mieszane uczucia. Jednak kiedy w końcu dotarła do mnie przesyła z jej najnowszą powieścią, czym prędziej zabrałam się za czytanie.

Historię poznajemy za pomocą narracji trzecioosobowej, jednak akcja raz skupia się bardziej na Taylor, a raz na przystojnym francuzie. Jestem naprawdę pod wrażeniem skonstruowania akcji. Zawsze kiedy sięgam po książki wielu autorów, obawiam się logicznych potknięć, dziur w całości. Może nie jest to lęk do końca uzasadniony, jednak sprawia on, że zawsze mam lekkie opory przed sięgnięciem po taką książkę. Na szczęście tutaj nie mam się do czego przyczepić. Widać, że obie autorki dużo rozmawiały na temat fabuły. Często w książkach o takiej tematyce, wśród zawirowań i sekretów można doszukać się nieścisłości, zbyt powierzchownego lub zagatwanego wyjaśnienia. W "Tajemnym Ogniu" sekrety ujawniane są stopniowe, podsycając apetyt czytelnika, zmuszając go do przewrócenia strony, a jeśli chodzi o wytłumaczenia, przedstawienie osobie czytającej sytuacji - nie spotkacie się tutaj ze zmąconym, chaotycznym wyjaśnieniem, ponieważ wszystko jest przejrzyście i zgrabnie opisane - i to mi się naprawdę podoba.

Książkę czyta się błyskawicznie, a wpływa na to nie tylko świetnie skonstruowana akcja ale również dość lekki styl obu autorek. Nie mogłam oderwać się od wykreowanego przez nie świata, a na końcu pozostał zawód - czy to naprawdę ostatnia strona?
Bardzo podobały mi się również opisy Francji i Anglii, a zwłaszcza Oxfordu. Obraz, który widziałam tylko na pocztówkach bądź w internecie, nabrał realnego kształtu i po lekturze żałowałam, że nie mogę wskoczyć do samolotu i zobaczyć te miejsca na własne oczy.

Jeśli chodzi o kreację bohaterów, to wypadła ona dość dobrze. Zżyłam się jednak bardziej z Taylor i to ona przypadła mi do gustu bardziej niż Sacha. Chłopak irytował mnie swoim zachowaniem i wciąż nie wiem co o nim myśleć. Niby go lubię, ale na pewno nie plansuje się w czołówce moich ulubionych, męskich bohaterów. W książkach zwracam też uwagę na bohaterów drugoplanowych i tutaj moje serce, definitywnie podbiła Louisa. Przez krótką chwilę miałam wrażenie - hej, przecież już gdzieś o niej czytałam! - jednak szybko minęło. Dziewczyna zainponowała mi swoją postawą i żałuję, że nie jest realną postacią, z krwi i kości - naprawdę chciałabym z nią porozmawiać.

"Tajemny Ogień" bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. Nie jest to książka idealna, jednak znakomicie spędziłam z nią czas. Jeśli szukacie książki, od której nie będzie można się dorwać, lubicie zwroty akcji oraz niebanalny pomysł na fabułę - to historia idealna dla Was! Ja już nie mogę doczekać się kolejnego tomu!

Wyobraź sobie, że los każdego człowieka jest jak nić. Plącze się i wije, tworząc zawijasy. Może się zdarzyć, że dwie, zupełnie odległe nici się ze sobą złączą ; zostają razem splątane, w nierozerwalny supeł. Nigdy nie wiesz, z kim Twoja nić postanowi Cię połączyć.

Taylor to z pozoru zwykła dziewczyna. Pewnego dnia odkrywa jednak, że posiada nadnaturalne zdolności. Setki...