Tym razem nie jest to już thriller młodzieżowy, ale bardziej przygodówka z elementami fantastyki. Akcja początkowo toczy się dwutorowo - poznajemy Taylor, siedemnastoletnią Angielkę, która chodzi aktualnie do liceum i pilnie się uczy, żeby w przyszłości studiować w Oksfordzie oraz Sachę - nastolatka mieszkającego we Francji, który olewa szkołę i wdał się w nieciekawe towarzystwo. Ich drogi się krzyżują, kiedy nauczyciel zleca Taylor zadanie - dziewczyna ma dawać Sachy korepetycje z języka angielskiego przez Internet. Mniej więcej od tego momentu w życiu dziewczyny zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Miewa bóle głowy, które przechodzą momentalnie, kiedy tylko rozmawia z Sachą, a także odkrywa w sobie pewne nowe niespotykane zdolności. Wkrótce Taylor dowiaduje się na swój temat wielu rzeczy, o których istnieniu nie miała wcześniej pojęcia. Okazuje się, że z Sachą łączy ją dużo więcej wspólnego niż tylko szkolne zadanie. Razem będą musieli zmierzyć się z pradawną mocą i śmiertelną klątwą, jaka ciąży na rodzinie Sachy. Czy uda im się przerwać tragiczny ciąg wydarzeń i uratować chłopca przed śmiercią?

Pomysł na fabułę jest naprawdę ciekawy i bardzo fajnie sprawdza się tu połączenie współczesnych nastolatków z pradawną klątwą, alchemikami, czarownicami i różnymi nadprzyrodzonymi mocami. Historia jest oryginalna i potraktowana w ciekawy sposób, jeśli chodzi o konstrukcję, bo początkowo śledzimy akcję dwutorowo - mamy dwoje nastolatków, pochodzących z różnych krajów, o innych zainteresowaniach oraz planach na przyszłość i wydaje się, że ich drogi nigdy nie powinny się przeciąć. Czytelnik czeka więc z rosnącym zainteresowaniem na ten moment i rozwinięcie ich znajomości. A jest to znajomość nietypowa, bo w bardzo krótkim okresie czasu całkowicie odmienia ich życie. Na jaw wychodzą powiązania między rodzinami nastolatków i dowiadują się oni o niebezpieczeństwach i odpowiedzialności, jaka na nich ciąży. Muszą przejść przyspieszony kurs dojrzewania i zapomnieć o swoich dawnych problemach, które teraz wydają się niezwykle błahe.

Przyznam, że nie jest mi łatwo jednoznacznie ocenić „Tajemny ogień”. Sama koncepcja tej powieści, jej fabuła naprawdę bardzo mi się spodobała i jestem usatysfakcjonowana tym, w jaki sposób autorki poprowadziły poszczególne wątki, jednak mimo zainteresowania całą historią, dość opornie czytało mi się tę książkę. Być może wiąże się to z obecnością pióra Cariny Rozenfeld, bo przez poprzednią serię autorstwa C.J. Daugherty wręcz płynęłam. Język, jakim napisany jest „Tajemny ogień” sprawia wrażenie bardziej infantylnego, prostego, nawet zbyt potocznego. Brakuje w nim pewnej finezji, lepiej napisanych, bardziej szczegółowych opisów, porywających dialogów. Być może w drugim tomie ulegnie to zmianie i powieść będzie czytało się po prostu przyjemniej.

Polecam przeczytanie „Tajemnego ognia” osobom lubiącym powieści z nutką magii, nadprzyrodzonych mocy i niebezpiecznych przygód. Myślę, że trafi ona przede wszystkim do młodszej młodzieży, której ta lekka infantylność nie będzie tak raziła w oczy.

Angelika Paterak