Są książki i autorzy, do których trzeba dorosnąć. Jacyś nieodpowiedzialni idioci powtykali je do listy lektur szkolnych każąc nam się zmagać z nimi w znoju i trudzie bez żadnej wiedzy o świecie i sobie samych. Nie dziwota, że Joseph Conrad utknął u mnie na półce z lekturami. Można powiedzieć, że się przyczaił i czekał aż przynajmniej trochę zmądrzeję ☺. Spotkanie z „Jądrem ciemności“ było dla mnie czystą rozkoszą i czystym bólem. Książka jest piękna jak rzadki brylant, nieskazitelna. Dotykająca rzeczonego jądra ciemności, jakie większość z nas, szczelnie zamknięte, nosi w sobie. Fabuła nie gra tu żadnej roli. Piękno opowieści urzeka, płyniemy jej nurtem niczym kapitan Marlow rzeką Kongo. Ta proza jest tak gęsta, tak sensoryczna, że niemal czujemy zatęchłe powietrze dżungli, że ciarki chodzą nam po plecach, kiedy razem z kapitanem wsłuchujemy się w ciszę tak pełną dźwięków... Mamy tu konfrontację cywilizacji z naturą w jej najbardziej nieokiełzannym wydaniu, mamy zachodnioeuropejskie maniery wobec malowniczej, acz przerażającej dzikości, zrozumiałe wobec niezrozumiałego, sztywną formę wobec amorficznej treści, mamy wreszcie konfrontację życia ze śmiercią. A jednak dopiero te dwie strony jednej monety dają nam grosz, za który możemy coś kupić. Czy Kurtz był szaleńcem? Czy tylko przekroczył tę cienką granicę dzielącą nas od jądra ciemności? I co tam zobaczył? Ale z drugiej strony czy istnieje jasność bez ciemności? Czy po prostu żyjemy nie dopuszczając do swojej wiadomości rzeczy zbyt trudnych, zbyt niebezpiecznych, zbyt pierwotnych, które wytrąciłyby nas z naszej strefy komfortu? Książka Conrada jest tak kompletna. I tak współczesna. Tak doskonała, bo możemy ją czytać na wielu płaszczyznach.

Są książki i autorzy, do których trzeba dorosnąć. Jacyś nieodpowiedzialni idioci powtykali je do listy lektur szkolnych każąc nam się zmagać z nimi w znoju i trudzie bez żadnej wiedzy o świecie i sobie samych. Nie dziwota, że Joseph Conrad utknął u mnie na półce z lekturami. Można powiedzieć, że się przyczaił i czekał aż przynajmniej trochę zmądrzeję ☺. Spotkanie z...