"Tysiąc Sztormów" ma dwie znaczące zalety. Pierwszą jest rozwinięta mitologia, plejada stworzeń rodem z folkloru (świetny przykład – ludowy wizerunek włochatego i rogatego diabła) oraz mitologii Lovecrafta. Nad wszystkim unosi się zaś duch celtycki, widoczny w runach na skałach oraz w symbolach. Druga silna strona to fabularne połączenie z "Wężem wodnym". Następuje ono, gdy podczas przeprawy przez fantastyczne krainy Lisa napotyka orszak sylwetek o zwierzęcych kształtach. Razem mijają ciemnowłosą dziewczynę, w której można rozpoznać Milę, protagonistkę pierwszej części prawdopodobnej trylogii. Co istotne, dziewczyna w rogatym hełmie jest wyraźnie widoczna w odpowiednim miejscu poprzedniego albumu artysty.

Pomimo mniejszego artyzmu warstwa wizualna powieści graficznej wciąż należy do jej atutów. Autor kontynuuje eksperymenty formalne – zaokrąglone kadry na początku, mieszanie technik: stricte malarskiej oraz bliższej klasycznemu rysunkowi. Niestety brak konsekwencji w łączeniu stylów skutkuje wrażeniem pewnej chaotyczności.

Cała recenzja na: http://zcyklu.pl/na-czasie/293/Przez-rogate-wrota-czyli-odmiennosc-i-uczucie-w-Tysiacu-Sztormow-Tonyego-Sandovala

"Tysiąc Sztormów" ma dwie znaczące zalety. Pierwszą jest rozwinięta mitologia, plejada stworzeń rodem z folkloru (świetny przykład – ludowy wizerunek włochatego i rogatego diabła) oraz mitologii Lovecrafta. Nad wszystkim unosi się zaś duch celtycki, widoczny w runach na skałach oraz w symbolach. Druga silna strona to fabularne połączenie z "Wężem wodnym". Następuje ono, gdy...