Możliwe spojlery (patrząc na ocenę tej książki, to wszystkim pewnie jest przykro).

Zabrałam się za tę książkę, bo moja mama mi ją wcisnęła i powiedziała, że jest fajna. Na moje nieszczęście, mamy bardzo odmienne gusta jakiekolwiek, więc zupełnie się z nią nie zgadzam, ale kocham cię mamo, poświęciłam się!
No więc widząc tytuł i wielką przylepkę "FAKT Bestseller" czułam się, jakbym szła do Hannibala (:D) na kolację. Jako danie główne. Jako ktoś, z kogo zrobią tatara. Na żywca. Ale jestem dzielną i kochającą córką, więc przeczytałam.
Książkę tę czyta się nie-źle. W sensie jak się nie skupisz, to jesteś w stanie ją przeżyć i nie skisnąć ze spazmatycznego bólu świata, że ktoś to napisał, a ty właśnie to czytasz. Całość fabuły wygląda tak, że bohaterka pisze o tym co robiła, jak wygląda Kuwejt i jak wyglądają warunki życia, koniecznie wspomina o ucisku na biednych kobietkach-emigrantkach, wrzuca fakty o Kuwejcie, trochę dorzuca historii... i proszę jak znalazł mamy historię o służącej w Kuwejcie. Jeśli ta historia miała mi poszerzyć horyzonty, to ani trochę tego nie zrobiła. W trakcie jej czytania trochę mi wzrósł poziom rasizmu we krwi, zarówno do tamtych rejonów świata, jak i do ludzi w ogóle.
W każdym razie nie byłoby źle. Dałabym tej książce nawet i 5, na zachętę, gdyby nie ostatni rozdział, na którym miotnęło mną jak szatan. I trochę zwróciłam tęczę patriotyzmu. Ponieważ... ale chwila, cofnijmy się trochę do genezy powieści moi mili - autorka jest Polką mieszkającą na Bliskim Wschodzie, a bohaterka książki Hinduską. Koniec wprowadzenia. Teraz trochę hejtu na ostatni rozdział: mianowicie bohaterkę, w tym Kuwejcie, zaczyna więzić jej nowy pan, sponsor, opiekun, jak zwał tak zwał. I robi jej coś okropnego, o czym nigdy się nie dowiadujemy, bo autorce zabrakło pomysłów. W każdym razie jak już ucieka (bo ktoś otworzył drzwi), to prosto na ulice, ale tak bardzo dosłownie, bo wpada pod auto. I z opresji ratuje ją... Amerykanka... która po jakimś czasie pomaga jej uciec do Polski... Która jest krajem mlekiem i miodem płynącym... Z dobrą pracą, miłymi ludźmi, tolerancją społeczną... I generalnie z uśmiechniętymi ludźmi. Nie żebym uważała, że nasz kraj jest zły, ale od tej ilości tęczy mnie zemdliło. Poproszę adres tej Polski, bo mam wrażenie, że to nie ta w Europie.
Ta książka była zła. Była nudna, zamykająca na świat, o bardzo ograniczonej perspektywie. Była wszystkim tym, co wywnioskowałam z przylepki FAKTu. Nie czytajcie jej.

Możliwe spojlery (patrząc na ocenę tej książki, to wszystkim pewnie jest przykro).

Zabrałam się za tę książkę, bo moja mama mi ją wcisnęła i powiedziała, że jest fajna. Na moje nieszczęście, mamy bardzo odmienne gusta jakiekolwiek, więc zupełnie się z nią nie zgadzam, ale kocham cię mamo, poświęciłam się!
No więc widząc tytuł i wielką przylepkę "FAKT Bestseller" czułam...