Autor pisze o wierze, sferze życia ważnej, dla wielu ludzi bardzo ważnej. Dzieli się swoją wiedzą i przemyśleniami. Nie daje gotowych recept. Raczej zarysowuje problemy i zachęca do własnych poszukiwań. Owszem, prezentuje też swój punkt widzenia, z którym można się zgadzać bądź nie. Jego kolejna książka po "Każdy jest teologiem" znowu jest próbą zainteresowania zwykłego zjadacza chleba sprawami ducha.
Każdy z nas, zwłaszcza w chwilach bolesnych doświadczeń, stawia sobie pytania o sens życia. Zastanawiamy się nad złem, cierpieniem, śmiercią i czy jest coś po niej. Nosimy w sobie jakiś obraz Boga i z upływem lat albo go modyfikujemy, albo odrzucamy. Autor chciałby, żeby te pytania towarzyszyły nam nie tylko od święta, ale i na co dzień. Swoją książką stara się niejako namawiać każdą i każdego z czytelników do czynnego uprawiania teologii. Zachęca do "zrozumienia wiary" i "wiary poszukującej zrozumienia":

"(...) teologię definiuję jako rozmowę o Bogu. Takie ujęcie oznacza (...),że trzeba pozostawić przestrzeń dla czytelnika, by mógł ją wypełnić własną refleksją.
(...) Ale ma ona także dawać impuls do zastanowienia się nad modlitwą i do wejścia na jej drogę...
(...) Książka pokazuje również, że droga człowieka do Boga nie jest łatwa...". ("Zakończenie", s. 187).

O tak, ta droga - zwłaszcza w dzisiejszym, zabieganym, zbiurokratyzowanym, zinformatyzowanym świecie - wydaje się naprawdę trudna.

Autor pisze o wierze, sferze życia ważnej, dla wielu ludzi bardzo ważnej. Dzieli się swoją wiedzą i przemyśleniami. Nie daje gotowych recept. Raczej zarysowuje problemy i zachęca do własnych poszukiwań. Owszem, prezentuje też swój punkt widzenia, z którym można się zgadzać bądź nie. Jego kolejna książka po "Każdy jest teologiem" znowu jest próbą zainteresowania zwykłego...