Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka jest tak dobra, że na moje powinno wystarczyć, że napiszę o niej "Bierzcie i czytajcie ją wszyscy!!". I każdy powinien się na nią rzucać jak chytra baba z Radomia na napój 3cytryny. Niestety, życie nie jest takie proste. A szkoda, bo mnóstwo książek traci na tym, a ludzie zaczytują się ciągle tymi samymi rozreklamowanymi autorami, zamiast poznawać nowe, nie odbiegające od tych znanych, świetne historie. W wypadku motocyklowym ginie polonista z suwalskiego liceum. Wszystko wskazuje na nieszczęśliwy wypadek, jednak jedna z uczennic zmarłego twierdzi, że sprawa ma głębsze dno. Jacek nie chce się angażować w tę sprawę ze względu na Matyldę, jednak gdy okazuje się, że polonista był jej kuzynem, a i jej samej może grozić niebezpieczeństwo, sprawa ta nabiera dla niego osobistych pobudek. Podczas wizyty na cmentarzu natrafia on na wdowę po zmarłym, która z zapałem czyści pomalowaną przez wandali tablicę. Litery, których kobieta nie zdążyła zmyć, wskazują jednak na odesłanie do fragmentu Ewangelii Mateusza. Dlaczego ktoś miałby profanować grób zmarłego wzmianką o fragmencie z Biblii? Co tym razem odkryją Jacek i jego córka Zosia? Jacek Posadowski po raz kolejny zostaje wciągnięty w wir niepokojących wydarzeń, które mogą się źle skończyć dla niego lub jego bliskich. Mężczyzna stara się trzymać z dala od wszelkich kryminalnych spraw, jednak tym razem jest inaczej: to nie Zosia namawia go na grzebanie w tej sprawie, lecz on sam czuje, że musi się tym zająć. Boi się, że jego ukochanej grozi niebezpieczeństwo i wie, że nie wybaczy sobie, jeśli nie spróbuje jej ochronić. Uwielbiam książki Pana Roberta. Odkąd trafiłam na pierwszą z nich, czyli "Szept węża", pokochałam wręcz historię Jacka i jego córki Zosi. Autor pisze naprawdę wciągająco i fascynująco, świetnie łączy historię Posadowskiego ze światem politycznym i religijnym. Mimo że wszystko to literacka fikcja to odnoszę wrażenie, że spokojnie mogłoby wydarzyć się to realnie. Ukazane tu ludzkie wady, słabości, skrzywienia, są bowiem realne. Ogromnie również podobają mi się w książkach autora wszelkie nawiązania do biblijnych opowieści. Nie jestem osobą o ogromnej wierze w kościół na ziemi (bowiem ciężko mi wierzyć w ludzi) jednak sama idea bóstwa jest mi w pewien sposób bliska. Pan Robert bardzo ciekawie wplata ten wątek w swoje dzieła, nie znam drugich takich książek, które miałyby w sobie ten biblijny pierwiastek. "Bicz Pana" również nazwą nawiązuje już do religii, jednakże nie jest to główny wątek, który przesyca całą książkę. Jest to nawiązanie do fragmentu, na którym opiera się idea pewnych ludzi tu opisanych. Wiadomo, że więcej Wam zdradzić nie mogę, bo będzie to spojler 😉 jednak mogę Wam powiedzieć na pewno, że jest to fenomenalna książka, a sam autor zasługuje na owacje na stojąco. Wstydźcie się, jeśli znacie autora, a jeszcze nie sięgneliście po jego twórczość. Wasze życie czytelnicze będzie pełniejsze jeśli sięgniecie po książki Pana Roberta - seerio 🐮 muuuuusicie tego spróbować!!! Panie Robercie, dziękuję za zaufanie. Z dumą patronuję tej książce, to przeogromny zaszczyt znaleźć się na jej okładce i naprawdę cieszę się, że przypadł on właśnie mnie.