Książka „Chłopiec – duch. Prawdziwa historia o cudownym powrocie do życia” Martina Pistoriusa i Megan Lloyd Davis opowiada historię niepełnosprawnego chłopca, w którego zdolność do normalnego funkcjonowania wszyscy zdążyli już zwątpić – łącznie z rodziną. Co więcej, dziecko ze względu na swoje schorzenie jest traktowane nie jak człowiek, ale najwyżej jak przedmiot, który nie ma uczuć, a już na pewno własnego zdania. Tymczasem pojawia się nadzieja, że los chłopca się zmieni... Jak? Zainteresowanych zapraszam do lektury.
Książka jednak nie jest ani porywająca, ani wzruszająca, jak można by się spodziewać po tego typu historii. Monolog chłopca nie zawiera żadnych głębokich przemyśleń, ogranicza się do suchej relacji faktów z pozycji zdystansowanego stoika, którego niewiele jeszcze może w życiu poruszyć.
Osobiście, nudziłam się podczas tej lektury. Opowiadana historia jest przewidywalna i w żadnej mierze nie zaskakująca, ani nawet wciągająca. Nie polecam tej pozycji dorosłym, co najwyżej może spodobać się nastolatkom, którzy są gotowi spojrzeć na życie z innej perspektywy niż problemy typu, jak zdobyć najnowszy model tableta.

Książka „Chłopiec – duch. Prawdziwa historia o cudownym powrocie do życia” Martina Pistoriusa i Megan Lloyd Davis opowiada historię niepełnosprawnego chłopca, w którego zdolność do normalnego funkcjonowania wszyscy zdążyli już zwątpić – łącznie z rodziną. Co więcej, dziecko ze względu na swoje schorzenie jest traktowane nie jak człowiek, ale najwyżej jak przedmiot, który...