Główny bohater, który tak naprawdę pozostaje pod wieloma względami tajemniczy do samego końca książki, jest pisarzem-amatorem. Zagubiony w życiu, egzystuje z dnia na dzień, nie poświęcając temu większej uwagi. By zarabiać pisze artykuły do dwóch konkurencyjnych gazet w mieście i jakimś cudem pozostaje to niezauważone. Jednak On tego nie lubi, pisze, bo musi. Wrzuca jakieś lakoniczne zdania między zdjęcia, które mają być ozdobą artykułów. Prócz tego pisze książkę od dłuższego czasu, jednak już tak długo, że akcja zrobiła się zawiła i niezrozumiała nawet dla samego autora, który nie wie, jak z tego wybrnąć. Jak można bardzo szybko zauważyć, jego życie jest wyblakłe, monotonne i bardzo… nudne. Zbiera informacje na artykuły, których, jak sam twierdzi, nikt nie czyta, wraca do pustego, zaniedbanego mieszkania i pisze. Jedynym jasnym punktem w tym życiu jest Ukochana. I tu się rodzi obraz inności, czy może dziwności głównego bohatera. Ukochaną mężczyzny jest młoda dziewczyna, którą od jakiegoś czasu obserwuje w parku. Nigdy z nią nie rozmawiał, po prostu zakochał się w jej postaci, którą już niejednokrotnie widział. Całość jest tak bardzo głęboko zakorzeniona, że gdy bohater jedzie na wakacje ma przy sobie zdjęcia Ukochanej zrobione z ukrycia.

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/lawka-jerzy-jaworski/

Główny bohater, który tak naprawdę pozostaje pod wieloma względami tajemniczy do samego końca książki, jest pisarzem-amatorem. Zagubiony w życiu, egzystuje z dnia na dzień, nie poświęcając temu większej uwagi. By zarabiać pisze artykuły do dwóch konkurencyjnych gazet w mieście i jakimś cudem pozostaje to niezauważone. Jednak On tego nie lubi, pisze, bo musi. Wrzuca jakieś...