Z przykrością muszę stwierdzić, że to już nie ta sama Madison Kwiat Pustyni Rosa Parks Kojot Przechera Spencer. Naprawdę wielka szkoda, bo byłem ciekaw dalszych losów tej pulchnej martwej trzynastolatki, do której zdążyłem się przywiązać w nie takich znowu najgorszych "Potępionych".

W pewnym momencie można odnieść wrażenie, że sam Palahniuk nie za bardzo wiedział, którędy poprowadzić tę historię. Co gorsza, kiedy już się zdecydował, obrał najmniej spodziewany kierunek, który na dodatek okazał się dość nużący.

Podróż przez Piekło w "Potępionych" bawiła i zaskakiwała. Pobyt Maddy w Czyśćcu (czyli na Ziemi) chwilami męczy. Sama główna bohaterka też nie wzbudza już takiej sympatii jak w poprzedniej części. Oczywiście rozumiem, że kryzys niebytu średniego mógł ją zmienić, ale że aż tak? Autor tym razem już na dobre zapomina, że narrację prowadzi, bądź co bądź, trzynastolatka i wsadza jej w usta słowa, których znajomości nie powstydziłby się niejeden -dziestolatek. W poprzedniej części starał się chociaż jakoś to tłumaczyć, ale w tej idzie już na żywioł, co nie wychodzi całości na dobre.

Wreszcie poznajemy też prawdopodobny powód zesłania Maddy do Piekła, ale dziw bierze, że dowiadujemy się o nim dopiero teraz. Wcześniej bohaterka wydaje się nawet tego nie domyślać, a w każdym razie nic nie wskazuje na to, że wydarzyło się w jej życiu coś tak strasznego.

Wciąż bawi opis relacji Madison z jej gwiazdorskimi rodzicami. Niestety, nie może to zatrzeć kiepskiego wrażenia całości. "Przeklętym" zabrakło zarówno spójności z częścią poprzednią jak i tej wewnętrznej. Nie jest to oczywiście całkowite dno, bo chwilami książka naprawdę wciągała, ale z pewnością nie odzwierciedla ona w pełni pisarskich możliwości tak świetnego autora, jakim jest Palahniuk.

Z przykrością muszę stwierdzić, że to już nie ta sama Madison Kwiat Pustyni Rosa Parks Kojot Przechera Spencer. Naprawdę wielka szkoda, bo byłem ciekaw dalszych losów tej pulchnej martwej trzynastolatki, do której zdążyłem się przywiązać w nie takich znowu najgorszych "Potępionych".

W pewnym momencie można odnieść wrażenie, że sam Palahniuk nie za bardzo wiedział, którędy...