''Oczy sowy'' utrzymują poziom poprzedniej części.
W tym tomie poznajemy nową bohaterkę, Keishę Alder. Bardzo łatwo było mi się z nią połączyć, gdyż mamy dość podobne charaktery. Tak jak mówi Darian: ''chyba, że pod pojęciem drażliwości rozumieć należało jej brak cierpliwości dla głupoty''. Ta właśnie cecha pozwoliła mi wręcz uznać tę dziewczynę za przyjaciółkę podczas czytania książki. Oprócz tego jest strasznie nieśmiała i troszeczkę zakompleksiona w cieniu ładniejszej siostry. Główny bohater jednak wyperswadował jej te myśli i dobitnie pokazał, że Keisha może podobać się chłopakom ;)
Troszeczkę został przesadzony opis na tylnej okładce książki- kolejne plemię okrutnych barbarzyńców? Sokoli Bracia od początku nie uważali ich za wielkie zagrożenie. Ta drobna rozbieżność lekko mnie zirytowała gdyż ten, co czytał pierwszą część chętnie sięgnie po kolejną, a sądzę, że czytelnik który przeczytałaby ten opis poszukałby pierwszego tomu serii. Zbędne naciąganie faktów.
Podobały mi się oczywiście opisy mieszkań wszelakich, czy to Doliny Sokolich Braci- różnorodne drzewne ekele, ziemne nory dla hertasi i inne cuda stworzone magią jak i te o życiu w Zagajniku Errolda. Bardzo chętnie czytałam rozdział o przeprowadzce Keishy do warsztatu oraz o jarmarkach odbywających się we wsi.
Ta część dorównuje treścią do ''Lotu Sowy'' jednak pojawiło się kilka literówek, a poza tym to o czym wspomniałam wcześniej- przedstawianie wątków w jakimś wyjątkowym świetle. Dlatego jedna gwiazdka mniej, mimo to czytałam książkę z zapartym tchem.
Gorąco polecam

''Oczy sowy'' utrzymują poziom poprzedniej części.
W tym tomie poznajemy nową bohaterkę, Keishę Alder. Bardzo łatwo było mi się z nią połączyć, gdyż mamy dość podobne charaktery. Tak jak mówi Darian: ''chyba, że pod pojęciem drażliwości rozumieć należało jej brak cierpliwości dla głupoty''. Ta właśnie cecha pozwoliła mi wręcz uznać tę dziewczynę za przyjaciółkę podczas...