Książka zgodnie z opisem gwiazdkowym - rewelacja !

Książkę czytałem tuż po premierze - jakieś 2 lata temu. Bez jakiegoś podekscytowania na początku czy pozytywnym podejściem do tematu. Ot po prostu, jest nowość to biorę. I okazało się, że w dwa dni przeczytałem.

Trochę prywaty. Jestem z pokolenia, które dorastało w latach 90. Oglądając dzienniki telewizyjne zawsze pod ich koniec słyszałem o zamieszkach w Belfaście, że znowu protestanci z katolikami się prali. Ale o co te swary i niesnaski ? Na szczęście pani Aleksandra podołała tematowi i odpowiedziała na wszystkie nurtujące mnie pytania.

Autorka opisała zarówno problem w skali mikro i makro. W bardzo ciekawy sposób mamy w tej książce wyłożone powody konfliktu pomiędzy zwolennikami połączenia Irlandii Północnej z Królestwem Wielkiej Brytanii ( unionistami - najczęściej utożsamianymi z protestantami) a tymi którzy chcieli złączyć Irlandię Północną z Irlandią ( czyli najczęściej z Katolikami wspieranymi przez IRA). Niemniej jednak utożsamiany podział religijny nie był do końca klarowny. Są opisane w bardzo przystępny sposób najbardziej brutalne wydarzenia pod względem militarnym jak i politycznym.

Aczkolwiek największe wrażenie zrobiły na mnie opisy ludzkich tragedii i refleksji zarówno głównych bohaterów jak i tych którzy musieli uczestniczyć mimowolnie w sposób bierny. Fakt, że w państwach tak zwanego Zachodu w XX wieku doświadczonym tak bardzo przez dwie wojny światowe, dochodzi do tak okrutnych morderstw po obu stronach włos mi się na głowie jeżył. Jest też taki moment w tej książce, w którym na mocy porozumień o zawieszenie broni dwóch zwaśnionych stron, matka czwórki synów zmarłych w wyniku działań zbrojnych musi oglądać oprawców swoich dzieci, cieszących się wolnością i z uśmiechem na twarzy kupujących piwo w supermarkecie. No tutaj musiałem wziąć głębszy oddech i na chwilę odstawić książkę.

Jest to też opowieść o tym, że niektórzy żyją tym konfliktem. Wszechogarniająca bieda dziedziczona z pokolenia na pokolenie, brak jakichkolwiek chęci rozwoju i walka o Siebie samego, wyzbycie się tego ciążącego jarzma konfliktu bywa przytłaczające. A raczej smutne. Nastolatki, a właściwie jeszcze dzieci rządne zadymy wychodzą z kamieniami na granicy spornych stron, rzucające koktajlami mołotowa i wiele innych bardzo przykrych sytuacji.

Powiem szczerze. Każdą stronę czytałem z wielką atencją i powagą. Książkę tą mogę polecić z całego serca.

Książka zgodnie z opisem gwiazdkowym - rewelacja !

Książkę czytałem tuż po premierze - jakieś 2 lata temu. Bez jakiegoś podekscytowania na początku czy pozytywnym podejściem do tematu. Ot po prostu, jest nowość to biorę. I okazało się, że w dwa dni przeczytałem.

Trochę prywaty. Jestem z pokolenia, które dorastało w latach 90. Oglądając dzienniki telewizyjne zawsze pod ich...