Czytałam tę książkę dawno temu. Sięgnęłam po nią dzisiaj ponownie po przeczytaniu "Fire Touched" z cyklu Mercy Thompson. Chyba nie dawała mi spokoju relacja Maggie i Charlesa. Seria "Alfa i omega" jest dobrze napisana, ale brakuje mi w niej jednego elementu, którego nie brak już w cyklu Mercy Thompson, a jest nim relacja uczuciowa między Anną i Charlesem. Od 2 części "Alfa i Omegi" brakuje chemii i widocznego uczucia między głównymi bohaterami. Owszem dbają o siebie. Wilk Charlesa jest opiekuńczy względem Anny, a ona z kolei troszczy się o jego dobro, nawet jeżeli musi kłócić się o to z Branem (to ma miejsce chyba w poprzednich częściach cyklu). Zastanawiam się tylko nad człowiekiem w Charlesie - zwłaszcza po tej części, gdzie jest jasno powiedziane, że to Maggie kiedyś kochał i bardzo jej chciał, może właśnie dlatego, że nie była w stanie zaakceptować brata wilka. Uczucie między synem Brana a Anną jest jakby domyślne. Wilk Charlesa wybrał ją jako partnerkę, prawie od razu po jej poznaniu, a co z człowiekiem? Z pewnością docenia ją, troszczy się o nią. Ale czy to miłość?

Co do akcji - odbywa się ona w stylu Patricii Briggs. Zły wróż, a raczej zła wróżka porywa dzieci i w ich miejsce podstawia "kukiełki". Anna i Charles odwiedzają dawnych "przyjaciół" syna Marroka mieszkających w pobliżu okolicy, gdzie m.in. odkryte zostaje to przestępstwo. Oczywiście nasi bohaterowie starają się pomóc w prowadzeniu śledztwa, ściągając na siebie gniew fae.

Czytałam tę książkę dawno temu. Sięgnęłam po nią dzisiaj ponownie po przeczytaniu "Fire Touched" z cyklu Mercy Thompson. Chyba nie dawała mi spokoju relacja Maggie i Charlesa. Seria "Alfa i omega" jest dobrze napisana, ale brakuje mi w niej jednego elementu, którego nie brak już w cyklu Mercy Thompson, a jest nim relacja uczuciowa między Anną i Charlesem. Od 2 części...