Nazywali go Gabe. Jednak nie tak miał na imię. Jego wielka miłość znała go jako Parkera. Czasem w dokumentach widniało imię Ashton. Kiedyś wiedział, że życie potrafi być piękne. Kiedy się kocha i jest się kochanym. Jego życie się skończyło kiedy miał prawie 17 lat. Teraz jedynie egzystuje, ucieka w narkotyki, przygodny seks, ironię, bunt, zabawę. Kiedyś dni miały smak radości, gdy zakochany wpatrywał się w oczy Kimmy. Ona tuliła się do niego, całowała, tańczyła z nim. Teraz już nie zatańczy. Chwila przerwała cudowne upojenie miłością. Wystarczyła minuta i uczucie pogrzebał ból, rozpacz, strach. Wiedział, że już nigdy nie będzie tak jak wcześniej. Jego ukochana przestała być sobą, zgasła, stała się nerwową trzpiotką z usposobieniem dziecka. Nie potrafiła już wstać podejść do niego, wyciągnąć dłoni, pogłaskać po policzku, nie czuła jego troskliwego dotyku. Ciało przestało słuchać dziewczyny, stało się więzieniem, przygwoździło paraliżem do wózka. Wszystko przez jedną decyzję, jego decyzję. Wystarczyło by wrócił, zapewnił dziewczynie bezpieczeństwo, a nie zdawał się na pokrętny los.
W pewnej chwili bohater doprowadzony do ostateczności szuka ucieczki od problemów zamykając się w pokoju muzycznym w Uniwersytecie Waszyngtońskim, w którym studiuje. Wściekle wali w klawisze by dać upust rozpaczy. Przypadek chciał, że właśnie o tej godzinie trenuje tutaj Saylor. Zdziwiona dźwiękami wydobywającymi się przez drzwi nasłuchuje. Później jest tylko gorzej, wywraca się, a nieznajomy jakim jest Gabe nie tylko pomaga jej wstać, widząc jej upokorzenie także całuje. Życie spłata jej figla jeszcze kilkakrotnie splatając ścieżki z tajemniczym wytatuowanym, błękitnookim chłopakiem. Będzie on znajomym jej współlokatorki. Spotkają się na kolacji, która nie wypadnie najlepiej. Zaraz potem wpadną na siebie w Domu Opieki, który jest bramą do pilnie strzeżonych przez Gabe’a sekretów. Tutaj Saylor nieświadomie doprowadzi go do wściekłości, a niebawem padną jakże okrutne słowa z jego ust: „-Wes, Saylor jest najbardziej irytującą i nieatrakcyjną dziewczyną, z jaka miałem do czynienia w ciągu ostatnich czterech lat..” Pech chciał, że adresatka to usłyszy i jej serce rozsypie się na milion kawałków. Czy Gabe jest rzeczywiście bezlitosnym, nieczułym draniem, pozbawionym skrupułów dupkiem? Czy może tkwi w nim potrzeba zrozumienia tego co się stało, tęsknota za utraconą bliskością i zdruzgotanym uczuciem? Jaki jest związek Ashtona i Gabe’a? Drogi Saylor i Gabe’a jeszcze nie raz się skrzyżują. Oboje nic nie mogą poradzić na przyciąganie jakie panuje między nimi. Przyjdzie czas na radość, kiełkujące uczucie, wyrzuty sumienia chłopaka, który przecież wciąż część swego serca oddał Księżniczce…Będzie także miejsce na heroiczną postawę Saylor, która jest gotowa poświęcić swe uczucie byleby tylko być blisko swego ukochanego i wspierać go w chwilach załamania i zagubienia. Stanie się jego najbliższą przyjaciółką byle tylko uchronić go przed pazernością mediów. Z tym środowiskiem współpracuje znienawidzony ojciec Gabe’a. Chce jak najwięcej ugrać dla siebie, nawet za cenę upublicznienia tragedii i rozpaczy syna. Łasy na pieniądze nie zważa na przyzwoitość, pozbawiony empatii widzi tylko jeden cel bogactwo. Aby je zdobyć gotów jest zdradzić kim jest jego syn, przeinaczyć historię potomka i zagrać czułego rodzica-podczas gdy tak naprawdę zachowywał się jak tyran i nie darzył go prawdziwą bezinteresowną miłością. Na uwagę zasługuje ciepło przedstawiona postać Brata Saylor-Erika. Mimo swej choroby Zespołu Downa jest troskliwym i wesołym chłopcem. Powieść lekka w odbiorze, jest typową przedstawicielką romansu z nurtu YA. Czyta się szybko, brak tu szczegółowych opisów, dialogi są krótkie i często humorystyczne. Zakończenie spina całą historię w całość. Niestety, by serce głównego bohatera pozwoliło sobie na miłość-musiało zapłacić cenę. Bardzo wysoką. Mówi się, że nie można kochać dwóch osób jednocześnie. I to prawda, bo uczucie jakim darzymy każdą z nich nie jest takie samo. A Gabe nie mógł kochać swych dwóch dam jednocześnie. Życie podjęło decyzję za niego. Zdecydowało kto przy nim zostanie. Więcej nie zdradzę by nie psuć przyjemności czytania. Warto zwrócić uwagę na cytaty rozpoczynające rozdziały, kilka z nich to istne perełki. Było kilka wątków, które kuły w oczy. Autorka lubi wciągać swych bohaterów w podobne historie, jeden walczy z chorobą, drugi z przeszłością. Każdy posiada ogromne zasoby materialne (ojciec pierwszego to milioner, drugi doszedł do fortuny pracą poniekąd przez własnego ojca) – trochę to naciągane i naiwne. Znów pojawia się śmieszny wątek muskulatura: bohaterki tracą rozum widząc wyrzeźbione ciało. Dziecinne to trochę. Lektura niezbyt wymagająca, lekka, na dzień lub dwa.

Nazywali go Gabe. Jednak nie tak miał na imię. Jego wielka miłość znała go jako Parkera. Czasem w dokumentach widniało imię Ashton. Kiedyś wiedział, że życie potrafi być piękne. Kiedy się kocha i jest się kochanym. Jego życie się skończyło kiedy miał prawie 17 lat. Teraz jedynie egzystuje, ucieka w narkotyki, przygodny seks, ironię, bunt, zabawę. Kiedyś dni miały smak...