W trakcie sesji potrzebowałam lekkich, przyjemnych lektur, które przeniosą mnie w inny świat. Miałam dość paragrafów, kolejnych przepisów, prawniczych pojęć i nie wiadomo czego jeszcze. Moim wybawieniem okazały się powieści młodzieżowe, które wówczas do mnie przypadkiem trafiły. Kilka miesięcy wcześniej zapierałam się rękami i nogami, że do takich pozycji prędko nie wrócę, bo do mnie już nie trafiają. A tu o. Psikus. Zaczęłam czytać „Nethergrim. Otchłannny” Matthewa Jobina i mimo początkowo negatywnego nastawienia… przepadłam!



Matthew Jobin stworzył młodziezowy cykl fantasy „Nethegrim”. „Otchłanny” jest jej pierwszym tomem. Akcja rozpoczyna się w Moorvale, gdzie zaczyna się dziać coś dziwnego – napierw znikają zwierzęta, a potem również dzieci. Mieszkańcom ciężko w to uwierzyć, ale wszyscy domyślają się, że wrócił Nethergrim, zwanny inaczej Otchłannym. Jedną z ofiar porywacza stał się brat głównego bohatera Edmunda, który nie potrafi siedzieć bezczynnie i wyrusza wraz z przyjaciółmi na jego ratunek. Syn karczmarza, córka masztalerza Katherine i wyzyskiwany przez swojego pana parobek Tom na pierwszy rzut oka nie stanowią mocnego zespołu, ale jak wiadomo – pozory często mylą. Czy ich fizyczna czternastoletnia sprawność, spryt i wyobrażnia pozwolą na pokonanie strasznego potwora? Czy będą potrafić dobrze wykorzystać swoje zdolności? Edmund pogłębiane od dziecka tajniki magii, Katherine mistrzowskie władanie mieczem, a Tom umiejętność stworzenia ratujących życie mikstur z roślin? A może przez ich czystoludzkie wady cały wysiłek pójdzie na nic?



Zawsze wiedziałam, że moja wyobraźnia wybujała, ale nie miałam pojęcia, że aż tak bardzo. Matthew Jobin pobudził chyba wszystkie trybiki w moim umyśle, bo wszystko co opisywał, miałam jakby tuż obok siebie. Nie zdawałam sobie sprawy, że tak bardzo mi tego brakowało. To był idealny moment na taką pozycję. Mogłam chociaż na kilka minut przepaść, przenieść się w zupełnie inny świat.



To idealna pozycja dla młodych miłośników średniowiecza, bowiem akcja dzieje się w czasach, gdzie nie trudno było spotkać rycerza na rumaku, można było posłuchać legend, a kobiety miały dużo gorszą pozycję w społeczeństwie.



Jako, że jest to książka młodzieżowa to język nie jest trudny do przyswojenia, nie ma skomplikowanych opisów ani niczego, co by sprawiło, że lektura byłaby męcząca. Mimo, że sama fabuła „Nethergrim. Otchłanny” nie jest sielska, niektóre sytuacje były wręcz przerażające i mrożące krew w żyłach, to czytanie jej było dla mnie czystą przyjemnością. Mogłam się przy niej naprawdę zrelaksować, odpocząć od nużących przepisów, a przy okazji podarować sobie dobrą dawkę rozrywki. Jeżeli też tego potrzebujecie, to koniecznie sięgnijcie po tę pozycję!

[Recenzja pochodzi z http://natblue.eu./]

W trakcie sesji potrzebowałam lekkich, przyjemnych lektur, które przeniosą mnie w inny świat. Miałam dość paragrafów, kolejnych przepisów, prawniczych pojęć i nie wiadomo czego jeszcze. Moim wybawieniem okazały się powieści młodzieżowe, które wówczas do mnie przypadkiem trafiły. Kilka miesięcy wcześniej zapierałam się rękami i nogami, że do takich pozycji prędko nie wrócę,...