Wartka akcja, ciekawi bohaterowie i szczegółowe uniwersum - to tylko część rzeczy które sprawiają że od tej książki nie można się oderwać! Trzeci już tom o losach młodego maga Edmunda tak zaskoczył mnie swoją zawartością, że aż zarwałam noc żeby tylko dowiedzieć się co będzie w następnym rozdziale. Bardzo wciągająca książka która na pewno warto przeczytać!

Wartka akcja, ciekawi bohaterowie i szczegółowe uniwersum - to tylko część rzeczy które sprawiają że od tej książki nie można się oderwać! Trzeci już tom o losach młodego maga Edmunda tak zaskoczył mnie swoją zawartością, że aż zarwałam noc żeby tylko dowiedzieć się co będzie w następnym rozdziale. Bardzo wciągająca książka która na pewno warto przeczytać!

Pragnę podsunąć wam Trylogię Nethergrima, serię mało znaną, ale wartą przeczytania ❤️ To książki dla młodzieży z niesamowicie rozbudowanym światem fantasy.

Moja recenzja dotyczy wszystkich części, jakie tworzą trzy różne, a jednocześnie tę samą historię. Głównym bohaterem trylogii jest Edmund, nastoletni chłopak, syn karczmarza i pasjonat książek. Pragnie poznać i wyszkolić się w sztukach magii, czego nie popiera jego rodzina. Odnajduje jednak część zrozumienia i uznanie w oczach swoich przyjaciół - Katherine i Toma. Wkrótce okazuje się, że musi stawić czoła legendarnemu złu 🗡️🔮

Jeśli po opisach książek pomyslicie że to historia wybrańca, to wiedzcie, że nic bardziej mylnego! To wielowątkowa, pełna przygód i grozy historia, otulona humorem i nutką miłości. Zwroty akcji niejednokrotnie wywoływały u mnie zaskoczenie lub uśmiech ✨ A opisy uniwersum... To było coś wspaniałego. I najciekawsze - finał to nie do końca szczęśliwe zakończenie 💔

Oczywiście, historia nie jest pozbawiona wad. Niektóre rozwiązania wątków były dość prostolinijne i naiwne. Chociażby ujawnienie tego, dlaczego Tom został porzucony jako niemowlę i sprzedany do niewoli (spoiler alert 😈). Bywało też, że niektóre wydarzenia nie pasowały do całości lub tego, co wydarzyło się wcześniej. Ponadto, pojawiała się gama bohaterów, którzy doprowadzali mnie do szewskiej pasji i czekałam, aż zginą 😆

Mimo to, trylogię czyta się naprawdę przyjemnie, niemalże przepływa. Opisy bitw, zasad działania magii... Mogłabym długo Wam opowiadać, ale sądzę, że najlepiej, gdy przekonacie się sami 😊 Moja ocena dla całokształtu to 7,5/10.

Pragnę podsunąć wam Trylogię Nethergrima, serię mało znaną, ale wartą przeczytania ❤️ To książki dla młodzieży z niesamowicie rozbudowanym światem fantasy.

Moja recenzja dotyczy wszystkich części, jakie tworzą trzy różne, a jednocześnie tę samą historię. Głównym bohaterem trylogii jest Edmund, nastoletni chłopak, syn karczmarza i pasjonat książek. Pragnie poznać i...

Otchłanny tylko czeka, aż zostanie wypowiedziane potężne zaklęcie, które pozwoli mu wnikać do prawdziwego świata. Moment ten staje się być wyjątkowo blisko, gdy adept magii jest coraz bliżej wypowiedzenia go i tym samym uwolnienia śmiercionośnej bestii.
Siejące spustoszenie Kostuchy zostały pokonane i odesłane tam, skąd przyszły. Edmundowi udało się uratować swoich przyjaciół z opresji i teraz spoczywa na nim ogromna odpowiedzialność za los pozostałych ludzi. W końcu liczy na niego całe Nethergrim. Lada chwila ma się odbyć święto Jul, w którego trakcie księżyc znika z nieba na pięć nocy, a przez pięć dni słonce wygląda, jakby w każdej chwili mogło spaść. Istnieje tradycja, która głosi, że losowy chłopiec z wioski musi udać się po słońce. Kto tym razem będzie owym wybrańcem?

Trylogia Nethergim porównywana jest między innymi do serii „Zawiadowcy”. Może i zarys fabuły wydaje się być łudząco podobny do tego co znamy ze „Zwiadowców”, to na tym całe podobieństwo się kończy. Myślę, że takie przyrównywanie wpływa krzywdząco na dzieło Matthew Jobin’a. Gdy w końcu, podczas czytania przestałam doszukiwać się ewentualnych podobieństw i tego, co jest mi tak lubiane i znajome z powieści John’a Flanagan’a. Dzięki temu mogłam na spokojnie czerpać przyjemność z poznawania Nethergim.
Nie jest to seria idealna. W całej historii pojawia trochę niespójności, ale jeżeli chodzi o całokształt, to te drobne niedociągnięcia stają się niemal niezauważalne. Akcja początkowo się wlecze, ale gdy już nabierze rozpędu, to całkowicie pochłania. Jestem zauroczona kreacją istot przewijających się na kartach. Szczególnie sam Otchłanny, który jest tajemniczy i bardzo intrygujący. Z miejsca wzbudził moje zaciekawienie i chęć bliższego poznania go. Przygody nastolatków często były mroczne i trudne. Niekiedy wzbudzały nawet poruszenie. Jednak oni nie poddawali się i jak na swój młody wiek, byli dojrzali i zdolni do zaskakujących poświeceń. To dobra lektura, na wieczorny odpoczynek.

Otchłanny tylko czeka, aż zostanie wypowiedziane potężne zaklęcie, które pozwoli mu wnikać do prawdziwego świata. Moment ten staje się być wyjątkowo blisko, gdy adept magii jest coraz bliżej wypowiedzenia go i tym samym uwolnienia śmiercionośnej bestii.
Siejące spustoszenie Kostuchy zostały pokonane i odesłane tam, skąd przyszły. Edmundowi udało się uratować swoich...

Wszystko co dobre,szybko się kończy

Wszystko co dobre,szybko się kończy