„Musimy coś zmienić” to książka zachwalana na polskim rynku jako historia miłosna widziana z kilku perspektyw. Miałam co do niej wielkie oczekiwania, lecz bardzo się zawiodłam. Plusem książki jest bez wątpienia sam pomysł stworzenia jednej sytuacji przez pryzmat 14 różnych spojrzeń. Poznajemy historie Lei i Gabe`a od stron osób, które spotykają na swej drodze. Było to ciekawe doświadczenie, bo przecież każda z tych osób jako obserwator ma inne wizje, nastawienia, na inne rzeczy zwraca uwagę.

Lea i Gabe to młodzi ludzie, którzy zaczynają studiować na jednym uniwersytecie. Oboje zapisują się na kurs kreatywnego pisania, który będzie odgrywał wielkie znaczenie w ich życiu. Lea to marzycielka, otwarta na ludzi, a Gabe to typowy mruk – niedostępny i skryty. Chodzą po tym samym mieście w obrębie uniwersytetu, wszyscy widzą że są dla siebie stworzeni, a oni jakby się wstydzili, unikali i nie widzieli siebie nawzajem. Siadają na tej samej ławce, która również przemawia jako jeden z narratorów. Karmią wiewiórkę, która od razu interpretuje ich rozterki życiowe. Poznajemy również brata Gabe`a, przyjaciółki Lei, kierowce autobusu, prowadzącą kurs czy kelnerkę z restauracji. Ich spostrzegawczość i ciekawość prowadzi do tego, że niczym detektywi obserwują i kibicują dwójce zakochanych.

Powieść ta skierowana jest do młodzieży i opowiada o młodości, o poszukiwaniach kogoś w kim można się zakochać. Historia tyczy się miłości dwójki małolatów, którzy zamiast spotkać się i szczerze porozmawiać igrają ze sobą, boją się zaangażować, choć tęsknią za sobą. Dopiero po interwencji kilkunastu różnych osób i różnych zbiegów okoliczności w końcu ich relacja nabiera tempa.
„Musimy coś zmienić” to opowieść mdła, nudna, monotonna i dłużąca się. Nic nie wniosła ciekawego do mojego myślenia czy spojrzenia na świat. Ani forma ani styl pisania ani dialogi, które były proste i bezsensowe, nie przypadły mi do gustu. Sandy Hall chciała napisać pozytywną, radosną opowieść o młodości, pierwszym zakochaniu i pierwszych rozterkach. Lecz wyszła z tego żałosna i nudna historia dwójki mdłych, niedojrzałych i kapryśnych bohaterów oczami równie denerwujących obserwatorów. Rzadko mi się zdarza krytykować książki, bo uważam, że w każdej opowieści znaleźć można coś dobrego i wartościowego. Ale tu jedyną rzeczą, która mi się podobała to cudna okładka.

Pomimo krytycznego stosunku do książki i tak ją polecam wszystkim osobom, które chcą przeczytać coś lekkiego, mało wymagającego i odprężającego.

„Musimy coś zmienić” to książka zachwalana na polskim rynku jako historia miłosna widziana z kilku perspektyw. Miałam co do niej wielkie oczekiwania, lecz bardzo się zawiodłam. Plusem książki jest bez wątpienia sam pomysł stworzenia jednej sytuacji przez pryzmat 14 różnych spojrzeń. Poznajemy historie Lei i Gabe`a od stron osób, które spotykają na swej drodze. Było to...