http://magiel-kulturalny.blogspot.com/2015/12/59-pieko-odzyskane-grzegorz-majewski.html

Można wiele mówić o lubianych przeze mnie gatunkach i tych raczej omijanych. Przyznam, że dopiero odkąd prowadzę bloga staram się poszerzać swoje literackie horyzonty o tematykę, po którą kiedyś bym nie sięgnęła. I kilka lat temu pewnie nie zainteresowałabym się książką Grzegorza Majewskiego, a co za tym idzie nie poznałabym reali powojennej Polski.
Autor książki jest dziennikarzem, a także wnukiem Żelisława Majewskiego, partyzanta AK, znanego pod pseudonimami "Żbik" i "Demon". Możemy zatem się domyślić dlaczego zainteresował się właśnie tym okresem historycznym w dziejach naszego kraju. Przyznam, że przed lekturą miałam obawy. Że większości nie zrozumiem, że zabraknie mi wiedzy na temat ustroju Polski, że to czego uczyłam się w liceum już dawno zostało zapomniane.
Okazało się jednak, że moje obawy były zbędne. Książka od pierwszych stron dostarcza nam silnych emocji i wrzuca w wir powojennego świata. Przyznam, że mnie, jako laikowi w tej kwestii, podobało się opisywanie tamtej rzeczywistości. Sprawnie połapałam się gdzie jest miejsce dla szabrowników, gdzie dla UB i jakimi prawami rządzi się świat. A raczej jak ogromne panuje bezprawie. Traumatyczne okazały się opisy brutalnych zachowań, które potraktowane zostały jako wydarzenia powszechne. Podejrzewam, że to był zamysł autora i jak najbardziej udało mu się przekazać jak bardzo dziki był ten "polski Dziki Zachód".
Co do bohaterów to przez dłuższy czas nie mogłam zrozumieć kto będzie grał pierwsze skrzypce w historii. Pojawiały się nowe postacie, które za chwilę znikały, zanim poznaliśmy ich charakter. Na szczęście po jakimś czasie zżyłam się z Żelisławem (bardzo miły gest, nawiązujący do dziadka autora). Niestety uważam, że pan Majewski mógł trochę więcej czasu poświęcić opisywaniu bohaterów, na pewno zyskaliby na tym więcej wyrazistości. Bo teraz, po zakończeniu historii, nie mogę określić, że komuś specjalnie kibicuję. A wszyscy książkoholicy potwierdzą, że oczekiwanie na kolejne tomy zazwyczaj wiążą się z obawami jak potoczą się losy naszych ulubieńców.
Jeżeli mogłabym jeszcze coś zasugerować, to brakowało mi trochę bardziej rozbudowanej postaci kobiecej. Wiem, że to raczej męski typ literatury, ale miejsce dla zaradnej pani mogłoby się znaleźć. Choć możliwe, że przemawia przeze mnie zainteresowanie jak ja bym odnalazła się w tych brutalnych warunkach.
Należy podkreślić, że książka Piekło odzyskane jest debiutem Grzegorza Majewskiego. I muszę przyznać, że to jest naprawdę dobry debiut, który osobę kompletnie niezainteresowaną tematem (mnie) potrafił zaciekawić i wciągnąć w fabułę. Przyznam, że trochę zaskoczyło mnie kiedy książka zakończyła się na jakiejś 250 stronie, a później pojawił się taki wstęp do kolejnej części. Wstęp, który zaostrzył mój apetyt na więcej, bo bardzo jestem ciekawa w którą stronę potoczy się ta historia.
Podsumowując, jestem zaskoczona, że naprawdę spodobała mi się ta książka. Momentami była trochę nużąca, bądź czułam, że wprowadzonych zostało zbyt wielu bohaterów, ale chwilę później akcja gnała do przodu, zaskakując mnie i wciągając w wir wydarzeń. Zdecydowanie jest to dobry debiut i teraz pozostaje mi tylko czekać na kolejne tomy cyklu.

http://magiel-kulturalny.blogspot.com/2015/12/59-pieko-odzyskane-grzegorz-majewski.html

Można wiele mówić o lubianych przeze mnie gatunkach i tych raczej omijanych. Przyznam, że dopiero odkąd prowadzę bloga staram się poszerzać swoje literackie horyzonty o tematykę, po którą kiedyś bym nie sięgnęła. I kilka lat temu pewnie nie zainteresowałabym się książką Grzegorza...