Przed wysłuchaniem książki znałam już historię Pana Macieja (książkowego Kacpra), nauczyciela historii w lubelskim liceum z mediów. Książka wywołała u mnie ogromne emocje. Słuchałam audiobooka płacząc, z bolącym z nerwów żołądkiem. Kilka lat temu miałam poważne kłopoty ze wzrokiem. Pierwsze diagnozy lekarzy były złe. Nie mogłam się z nimi pogodzić. Jak to, ja mogę nie widzieć? Albo widzieć w bardzo ograniczonym stopniu? Pojawiły się emocje i pytania. Dlaczego ja? Jak poradzę sobie w dalszym życiu? Na szczęście wszystko skończyło się dobrze. No, prawie dobrze. Nadal muszę uważać na wzrok. Traumatyczne wspomnienia jeszcze powracają. Dlatego też więcej książek "czytam uszami" niż w tradycyjnej, papierowej formie.
Podobne emocje wywołał u mnie film nakręcony na podstawie książki Jacka Lusińskiego. Szczególnie sceny w których pokazane jest jak Kacper widzi. Coraz gorzej widzi...
Panie Macieju jest Pan dla mnie prawdziwym bohaterem. Tyle w Panu siły, odwagi i determinacji w walce o normalne życie, pracę, miłość. Mają szczęście ci, którzy spotkali Pana na swojej drodze, których Pan uczył. Jest Pan wspaniałym pedagogiem z powołania, potrafiącym nawiązać kontakt z młodzieżą. Jest Pan dla mnie bohaterem również za to, że nie bał się Pan przyznać do chwil załamania, rozpaczy, słabości.

Zachęcam do przeczytania książki, chociażby po to aby uświadomić sobie co jest w życiu ważne i jak nie doceniamy tego co mamy.
P.S. Świetna rola filmowa Andrzeja Chyry i niesamowita interpretacja tekstu Arkadiusza Jakubika w audiobooku.
Przepraszam za osobiste podejście do tematu, ale inaczej nie potrafiłam.

Przed wysłuchaniem książki znałam już historię Pana Macieja (książkowego Kacpra), nauczyciela historii w lubelskim liceum z mediów. Książka wywołała u mnie ogromne emocje. Słuchałam audiobooka płacząc, z bolącym z nerwów żołądkiem. Kilka lat temu miałam poważne kłopoty ze wzrokiem. Pierwsze diagnozy lekarzy były złe. Nie mogłam się z nimi pogodzić. Jak to, ja mogę nie...