Nazywam się Frederik Welin... Jestem narratorem tej powieści, wyrzeźbionym w wyobraźni autora, pana Mankella. Wyrzeźbił mnie w dużym stopniu na swój obraz i podobieństwo. Ta opowieść, jej fabuła nie są historią jego życia. To moja historia..., historia papierowej postaci wrzuconej w otchłań fabuły. Od pana Mankella dostałem sporą dawkę jego charakteru, osobowości, przemyśleń toczących boje i wojny w jego głowie..., dostałem jego spojrzenie na świat...
Opowiem wam o sobie, o tym, co zyskacie czytając o mnie tę opowieść, jakie wartości nakarmią waszą świadomość...
Zaprzyjaźniłem się na stare lata z samotnością. Pewne wydarzenie z przeszłości, o którym wam niestety nie powiem, nakręciło spiralę mojej samotności i stało się motorem napędowym do porzucenia ówczesnego życia, zaszycia się na małej wysepce, pośród morza, gdzie izolacja i poczucie wyobcowania stają się tak namacalne, iż bardziej namacalne być nie mogą.
Mam całe mnóstwo ciszy, spokoju...Tak cisza jest tu wszechograniająca. Momentami wydaje mi się, że słyszę własne myśli, ich szept, echo, pogłos. A mówią do mnie nieustynnie, prowokują do przemyśleń, analizy dotychczasowego życia. Lecz potrafią również wprowadzić mnie w dziwnego rodzaju trans, kiedy codzienność, przeplatające się noce i dnie nie różnią się od siebie czymś specjalnym, kiedy cała moja samotna codzienność zlewa się w jeden, niewyraźny obraz, w którym pełno smutku, beznadziei, obojętności wobec przyszłości, melancholii i nostalgii wskutek nieustannego przemijania, zbliżania się do końca swego życia, jego kresu..., śmierci!!!
Mam psa, starą sukę niemalże tak starą i przeoraną przez życia jak ja. Jakby tego było mało jest również tak samo wiekowa kotka, której relacja ze starą suką odbywa się pozytwnie, w aurze przyjaźni i wzajemnego szacunku. Nie jak typowo pies z kotem..., nie, nie, nie!!!
Wydawało mi się, że ta samotność pośród mych zwierzaków i codzienności powtarzających się zwyczajów, to jedyne czego doświadczał będę w niedalekiej przyszłości. Nie sądziłem, że jeszcze się w niej coś zmieni, że moje życie wywróci się do góry nogami...
A tak się właśnie stało. Ale nie opowiem wam co i jak, bo chciałbym, byście przeczytali tę książkę, gdyż uważam, że warto. Ja znam jej treść i wiem, że jest pełna wartości, że mimo smutku, samotności i fabuły nie obfitującej w jakieś wielkie fajerwerki, czego wybuchowego, dynamiczne, was czytelników czegoś nauczy. Pan Mankell dobrze sobie poradził warsztatową, a ja pośród jego słów i przemyśleń, mimo, że ta książka nie ma w sobie wiele radości ( choć optymizmu w niej nie brakuje ). To historia napisana na poważnie, oparta o doświadczenie życia z przeszłości autora, który pisząc ją, inspirował się tym co przeżył. Ta książka ma w sobie coś oczyszczającego...
Czyta ją się bardzo przyjemnie i każdy czytelnik powinien przebrnąć przez nią dość łatwo i w miarę szybko, ale za to pozostanie w jego myślach na bardzo długi czas i wcale nie jest wątpliwe, że nie powróci do niej za jakiś czas. To książka dla każdego, dla starszych, bo inaczej spojrzą na swoje przemijanie, docenią je, zrozumieją co robią źle, co powinni zmienić i zaczną cieszyć się swoją dojrzałą teraźniejszością.
Lecz również jest to książka dla młodszego pokolenia, dzięki której młody człowiek bardziej zrozumie pokolenie starszych ludzi, a jeśli zrozumie, nabierze dla nich szacunku i będzie w stanie spojrzeć na nich, nie jak na ludzi, którzy nie powinni już zabierać powietrza młodszym, ale na ludzi, którzy mogą dzielić je z nimi wspólnie..., i być może czegoś się od starszych ludzi, przepełnionych przeszłością, nauczą...
Przeczytajcie, bardzo was proszę...
Fredrik Welin, były lekarz, obecnie głównym bohater powieści Henninga Mankella...:)
Drodzy czytelnicy, z wyrazami szacunku !!!
Pozdrawiam :)

Nazywam się Frederik Welin... Jestem narratorem tej powieści, wyrzeźbionym w wyobraźni autora, pana Mankella. Wyrzeźbił mnie w dużym stopniu na swój obraz i podobieństwo. Ta opowieść, jej fabuła nie są historią jego życia. To moja historia..., historia papierowej postaci wrzuconej w otchłań fabuły. Od pana Mankella dostałem sporą dawkę jego charakteru, osobowości,...