Po niesamowitej "Wojna nie ma w sobie nic z kobiety" postanowiłam poznać historię kobiet w nienormalnych czasach z innej strony. "Furie Hitlera" to opowieść o tzw. "straconym pokoleniu", kobietach dorastających w Trzeciej Rzeszy, które w czasie II Wojny Światowej przeistaczały się w nazistowskie bestie tylko dlatego że mogły. Zwykłe kobiety: żony SSmanów, ich kochanki, sekretarki Gestapo, pielęgniarki. Kobiety, które wieczorem całowały dzieci na dobranoc, a rankiem rozbijały główki żydowskich niemowląt o bruk. Książka skupia się na historii kilku takich morderczyń i ich zwykłym życiu, ale także losach po wojnie. Jednak nie jest to jedynie biografia. Te historie są osadzone w głębokim socjologicznym kontekście. Autorka stara się nam przybliżyć jak w ogóle takie rzeczy były możliwe. Oprócz samego szokującego faktu, że kobiety zabijały tak okrutnie, mamy jeszcze to, co Trzecia Rzesza robiła swoim własnym obywatelom. Nazizm zaczął się tak naprawdę w 1933 i obejmował cały mechanizm wtłaczania ludziom wiary o judeokomunistach i Lebensraum. Nigdy nie zastanawiałam się nad tym aspektem nazizmu. Wciąż mówi sie o Holokauście i rasizmie, ale nieczęsto o eugenice wewnątrz narodu niemieckiego. O pozwoleniach na małżeństwa, o zabijaniu niepełnosprawnych dzieci i o tym że "dom wariatów" to właśnie nazistowskie określenie na ośrodek psychiatryczny. I być może dlatego tutaj "Furie Hitlera" uderzyły mnie najbardziej. Polecam wszystkim bardzo gorąco, żeby poznać mechanizm zmieniania społeczeństwa.

Po niesamowitej "Wojna nie ma w sobie nic z kobiety" postanowiłam poznać historię kobiet w nienormalnych czasach z innej strony. "Furie Hitlera" to opowieść o tzw. "straconym pokoleniu", kobietach dorastających w Trzeciej Rzeszy, które w czasie II Wojny Światowej przeistaczały się w nazistowskie bestie tylko dlatego że mogły. Zwykłe kobiety: żony SSmanów, ich kochanki,...