Nie raz na początku zastanawiałam się czy jej jednak nie odłożyć bez skończenia, ale postanowiłam, że postaram się wytrwać do końca. I na szczęście, udało mi się! Cieszę się, że dałam radę ponieważ w miarę upływu stron, książka stawała się coraz ciekawsza. Chociaż muszę przyznać, że nie jeden raz tak "lekko" wkurzali mnie przede wszystkim główni bohaterowie, a mówiąc główni bohaterowie mam na myśli Jaśminę i jej podejście do miłości swojego życia. Jednak i tak, najbardziej mnie dobiła Róża, pod koniec książki, kiedy już było po wszystkim.

(spoilerowa opinia dotycząca zachowania Róży pod koniec książki)
Ja rozumiem, że można się zakochać itp. ale ludzie! Chyba nikt nie jest AŻ TAK GŁUPI, by nie porozmawiać OSOBIŚCIE z rodzicami i chociażby (nawet przez telefon), pochwalić się, że wychodzi się za mąż, lub zapytać co tam u jej adoptowanego dziecka! (I-D-I-O-T-Y-Z-M)-bynajmniej jak dla mnie, mam nadzieję, że nie tylko ja mam takie zdanie, no ale cóż... Przyznaję, że na Róży chyba najbardziej się zawiodłam. :( Ale taki już los czytelników, którzy trafią na książki, które ich dobijają.

Szczerze powiedziawszy to sama do końca nie wiem czy opłaca się tą książkę przeczytać, czy nie? W sumie; i jakby się nad tym dłużej zastanowić, to książka nie była zła (po prostu pojedyncze fragmenty i zachowania bohaterów mnie dobiły). Ale książka sama w sobie jest warta przeczytania.
Miłego rozstroju nerwów (na, niektórych stronach),
Kanakuji ;)

Nie raz na początku zastanawiałam się czy jej jednak nie odłożyć bez skończenia, ale postanowiłam, że postaram się wytrwać do końca. I na szczęście, udało mi się! Cieszę się, że dałam radę ponieważ w miarę upływu stron, książka stawała się coraz ciekawsza. Chociaż muszę przyznać, że nie jeden raz tak "lekko" wkurzali mnie przede wszystkim główni bohaterowie, a mówiąc główni...