Chyba najciekawszy do tej pory tom serii. Trzyma poziom, wizualnie super, pod kątem prostoty przekazywania informacji również. Polecam.

Chyba najciekawszy do tej pory tom serii. Trzyma poziom, wizualnie super, pod kątem prostoty przekazywania informacji również. Polecam.

Po raz kolejny pozytywne uwagi dotyczą zdjęć, ilustracji i szaty graficznej. Poza tym sporo literówek. Widoczne są powtórzenia, szczególnie gdy tekst pod zdjęciem i w opracowaniu są niemal identyczne. Kultura minojska i mykeńska - dużo hipotez, mało wyjaśnień, sporo za to archeologii. Nawet mogłoby zostać. Wiara w zapisy Homera, Hezjoda i wielu innych pisarzy starożytnych godna lepszej sprawy. Nie ma, niestety, krytycznego podejścia do źródeł, ich krytyki, oceny. A cytowanie tekstu jako prawdy objawionej odbiega od warsztatu historycznego... Uznawanie zaś, że poeci przekazali potomnym prawdę o swoich czasach, to już całkowite złamanie zasad opracowania historycznego.
Grecy organizowali olimpiady - tak stoi na s. 80. A już w szkole podstawowej naucza się, że olimpiada to miara czasu między igrzyskami. Ktoś lekcji nie odrobił. Zresztą o igrzyskach mamy więcej niedoróbek, np. dotyczących dyscyplin sportowych. Ciekawe, że dodatkowy, uzupełniający artykuł o igrzyskach jest solidniejszy - lepiej napisany.
Aż do przesadnego nadmiaru dowiadujemy się o sprawach ustrojowych - chyba zbyt dużo poświęcono im miejsca.
Tym razem mapy mniej udane, niż w tomach poprzednich. I w ogóle jeden z gorszych tomów serii. Gwiazdka dodatkowa za fotografie.

Po raz kolejny pozytywne uwagi dotyczą zdjęć, ilustracji i szaty graficznej. Poza tym sporo literówek. Widoczne są powtórzenia, szczególnie gdy tekst pod zdjęciem i w opracowaniu są niemal identyczne. Kultura minojska i mykeńska - dużo hipotez, mało wyjaśnień, sporo za to archeologii. Nawet mogłoby zostać. Wiara w zapisy Homera, Hezjoda i wielu innych pisarzy starożytnych...