Przyjemny romans , który przeniósł mnie w świat pełen miłości oraz uczuć. Wspaniała powieść , którą przeczytałem z wielką radością i przyjemnością.

Przyjemny romans , który przeniósł mnie w świat pełen miłości oraz uczuć. Wspaniała powieść , którą przeczytałem z wielką radością i przyjemnością.

O klękajcie narody... Nasuwają mi się dwa pytania: co to miało być? i dlaczego ktoś stwierdził, że może się to komuś spodobać? Książka raczej nieciekawa. Coś się dzieje mniej więcej do momentu wyjawienia "skandalicznego" powodu separacji Laurel i Jamesa, a później to już historia bezbrzeżnej i mega przewidywalnej nudy oraz głupoty. Każdy wątek do przewidzenia po przeczytaniu dwóch zdań. Zero zaskoczenia, jakiegokolwiek polotu. Poza tym odechciewa się czytać takie "stwory" jak po raz enty Laurel rozkminia powód swojego rozstania z mężem (SPOILER: którym uwaga była samoobrona, czyli zabicie złoczyńcy, który chciał zabić Jamesa i pewnie ją też). Na prawdę, szczerze, autentycznie i z całego serca współczułam temu biednemu Kirklandowi takiej durnej żoneczki (która ma raczej zaburzony systemem wartości, biorąc pod uwagę fakt, że bardziej ceni życie obcego mężczyzny od życia swojego męża, a tym bardzie od swojego). Na koniec oczywiście Laurel musi zabić kogoś w samoobronie i przeżywać jaka to ona jest zła i beee i teraz spadną na nią wszystkie plagi egipskie, bo zabiła kogoś kto chciał zabić jej męża, ją i Bóg wie kogo jeszcze. Serio, nie warto tracić na tą książkę ani minuty i ani złotówki, bo jest zła. 2 gwiazdki daję tylko z sympatii dla tego biednego Kirklanda, który pomimo że wymyślony budzi we mnie wszystkie pokłady współczucia jakie moje ciało i umysł posiadają.

O klękajcie narody... Nasuwają mi się dwa pytania: co to miało być? i dlaczego ktoś stwierdził, że może się to komuś spodobać? Książka raczej nieciekawa. Coś się dzieje mniej więcej do momentu wyjawienia "skandalicznego" powodu separacji Laurel i Jamesa, a później to już historia bezbrzeżnej i mega przewidywalnej nudy oraz głupoty. Każdy wątek do przewidzenia po...

Nuda, nuda i jeszcze raz nuda. Niestety nie dotrwałam do końca. Jedynie rola Kirkland mi się podobałą. Trochę taki czarny charakter :) Ale niestety nie dało się dłużej czytać..

Nuda, nuda i jeszcze raz nuda. Niestety nie dotrwałam do końca. Jedynie rola Kirkland mi się podobałą. Trochę taki czarny charakter :) Ale niestety nie dało się dłużej czytać..

Bardzo słaba byla ta książka , w ogóle nie w moim guście mimo że lubię romanse historyczne.

Bardzo słaba byla ta książka , w ogóle nie w moim guście mimo że lubię romanse historyczne.

Romans lekki, przyjemny, dla odprężenia. Przenosi w magiczny świat miłości i uczuć.

Romans lekki, przyjemny, dla odprężenia. Przenosi w magiczny świat miłości i uczuć.

Świetny romans historyczny, tak jak inne tej pisarki.
Wartka akcja, miłość, przygoda.
Idealna książka na leniwy wieczór .

Świetny romans historyczny, tak jak inne tej pisarki.
Wartka akcja, miłość, przygoda.
Idealna książka na leniwy wieczór .

Laurel od wielu lat zajmuje się pomocą. Razem z bratem stworzyła szpital oraz dom Zion, który udziela schronienia kobietom i dzieciom, uciekającym przed brutalnym mężem lub ojcem. Czuje satysfakcję z wykonywanej pracy. Ludzie kochają ją i szanuję. Jest dla nich promykiem słońca, który oświetla im drogę do nowego życia. Jest jedną z nich. Lecz nikt nie pomyślałby, kim jest naprawdę – hrabiną, która od dziesięciu lat posiada męża. Czy gdyby znali prawdę, nadal Laurel byłaby dla nich aniołem? Czy Kirklandowi uda się odzyskać żonę, mimo demonów przeszłości? Jaka niespodzianka czeka to małżeństwo?

Nigdy wcześniej nie słyszałam o tej książce ani autorce. Zachęcił mnie dopisek: romans historyczny. Pewnie Was zdziwi, dlaczego akurat romans mnie zainteresował, który należy do gatunku niezbyt lubianego przeze mnie. Dzielnie trzymam się swojego postanowienia, by otworzyć się na nowe gatunki, a że romansu historycznego nigdy nie czytałam, postanowiłam spróbować. I niestety moje wcześniejsze przypuszczenia do tego typu powieści spełniły się. Książka nie przypadła mi do gustu i raczej nie zachęciła do lepszego poznania gatunku.

Jedyną zaletą, którą znalazłam w "Lawendowej Damie" (oprócz intrygującego tytułu),jest przyjemność z czytania jej. Podejrzewam, że każda kobieta chciałaby, choć na chwilę znaleźć się w ciele Laurel i przeżyć wszystkie przygody, uniesienia. Historia Laurel nie jest jakoś bardzo emocjonująca, ale po ciężkim dniu pełnym problemów i żmudnej pracy, taka odskocznia jest idealna, by odpoczęć i znaleźć się w innym ciele. Obserwowanie zmagań innych ludzi czasami pozwala zrelaksować się.

Niestety nie umiałam polubić głównej bohaterki. Była aniołem, który dawał ciepło i miłość każdej istocie na tym świecie. Nie można było znaleźć u niej ani jednej wady, co bardzo mnie irytowało. Nie ma takich ludzi na świecie. Laurel była zbyt wyidealizowana. Zamiast w naturalny sposób motywować do działania, jak zwykle wpływają na mnie tego typu postacie, zniechęcała mnie do siebie i często wręcz przerażała tą doskonałością. W dodatku nie mogłam zrozumieć jej zachowania wobec Kirklanda. Od początku powieści zastanawiamy się, dlaczego opuściła go. Myślałam, że będą to przyczyny słuszne i mające swoje uzasadnienie. Zawiodłam się na tym. Były straszne, ale niesłuszne według mnie. To jest jeden przykład postępowania głównej bohaterki, a można by dać ich o wiele więcej.

Nie mogę również zaakceptować fabuły. Ona też odchodziła od realności, choć działa się w świecie, który jest nam znany, mimo że wydarzenia działy się kilka wieków temu. Relacje między bohaterami były zbyt proste przy wielkich problemach, które rozwiązywały się w niezrozumiały sposób. Zabrakło mi również tego klimatu. Anglia za czasów Napoleona to bardzo ciekawy temat, który odkąd pamiętam interesował mnie. A powieść mogłaby odbywać się w każdym czasie, gdyby nie krótka wzmianka na ten temat.

Nie zniechęcam Was do tej powieści, gdyż można spędzić przy niej miłe chwile. Tylko ostrzegam, żebyście wybrali dobry okres, by ją przeczytać. Obecnie jestem pełna energii. Podejrzewam, że gdybym czytała "Lawendową Damę" na przykład na koniec roku szkolnego, przemówiłaby do mnie. Można całkowicie oderwać się od trudnej rzeczywistości i przenieść w świat często naiwny, ale pozwalający na wytchnienie.
http://lustrzananadzieja.blogspot.com/

Laurel od wielu lat zajmuje się pomocą. Razem z bratem stworzyła szpital oraz dom Zion, który udziela schronienia kobietom i dzieciom, uciekającym przed brutalnym mężem lub ojcem. Czuje satysfakcję z wykonywanej pracy. Ludzie kochają ją i szanuję. Jest dla nich promykiem słońca, który oświetla im drogę do nowego życia. Jest jedną z nich. Lecz nikt nie pomyślałby, kim jest...

spoko. ciekawa fabuła

spoko. ciekawa fabuła