Historia odległej, gęstej i dzikiej dżungli naprawdę wywołała we mnie dużo ciepłych uczuć. Autor coś uchwycił w tej książce, co w pewnym sensie inspiruje i daje nadzieję. Coś dobrego. Coś nieuchwytnego. I nie mam już nawet na myśli pięknych wodospadów i innych cudów, które nam Ktoś pozostawił. Chodzi mi o Ducha. O coś, o siłę i wiarę we wszystko, które trudno uchwycić w zwykłej codzienności. Myślę, że coraz rzadziej ludzie potrafią dostrzec pewne rzeczy, uwierzyć, a na dodatek je innym przekazać. Autor jest osobą, od której po prostu czuć dobro i potrafi zaskoczyć najbardziej w swojej książce nie tylko inspekcją wojskowych, nie tylko historią o anakondzie, ale zaskakuje swoim podejściem do życia, do ludzi, do świata, do Boga. Ma odwagę. Takie książki zostają w pamięci, takie, które zostawiają po sobie ciepły ślad. Nawet jeśli nie są tworzone w takim celu. Mam nadzieję, że jeszcze niejedna piękna przygoda czeka tego podróżnika. Jakakolwiek by ona nie była.

Historia odległej, gęstej i dzikiej dżungli naprawdę wywołała we mnie dużo ciepłych uczuć. Autor coś uchwycił w tej książce, co w pewnym sensie inspiruje i daje nadzieję. Coś dobrego. Coś nieuchwytnego. I nie mam już nawet na myśli pięknych wodospadów i innych cudów, które nam Ktoś pozostawił. Chodzi mi o Ducha. O coś, o siłę i wiarę we wszystko, które trudno uchwycić w...