Niesamowita, wciągająca, szokująca i zaskakująca aż do ostatniej strony.

Nie mogę wyjść z podziwu jak łatwo autorce udało się manipulować moimi uczuciami wobec bohaterów. Kiedy Nick miał mnie denerwować - robił to, kiedy miało mi go być trochę żal - było, kiedy miałam naiwnie wierzyć w "pamiętnik Amy" - wierzyłam. Bynajmniej w pierwszej połowie książki. W drugiej jakoś wciąż nie mogłam polubić Nicka, mimo że wiedziałam że jest niewinny. Nie było mi go żal. Za to Amy uwielbiałam. Mimo tego że okazała się socjopatką z zamiłowaniem do wymierzania sprawiedliwości bardzo polubiłam jej postać. Moje uczucia do niej były dokładnie takie jakie ona by chciała ze mnie wyciągnąć. Momentami było mi jej żal, ale większość czasu byłam zachwycona jej geniuszem. Rzadko kiedy spotyka się tak wspaniale napisana postać kobiecą. Dlatego mimo tego że to ona była czarnym charakterem kibicowałam jej do ostatniej strony. I muszę przyznać ze z chęcią bym przeczytała ciąg dalszy jej historii. Nawet gdyby to miała być książka o jej zabawie w dom. Jak każdy uległam jej urokowi. Wielkie brawa dla autorki za napisanie realistycznej kobiety której nie da się zaszufladkować.

Fabuła i sam świat książki są także napisane w ten sam realistyczny sposób. Wszystko wydaje się być takie prawdziwe, zachowanie ludzi względem Nicka, policyjne procedury i to małe senne miasteczko w Missouri.

Jedyne co mnie gryzie to fakt, że fabuła dość wolno się rozwija i pierwsza połowa momentami mnie nudziła o czym świadczy fakt, że czytałam ją przez ponad dwa tygodnie kiedy druga połowa zajęła mi tydzień.

Idealna książka dla osób które chcą przeczytać niebanalną historię która będzie ich zaskakiwać aż do końca, i dla tych którzy uwielbiają dobrze napisane postacie.

Niesamowita, wciągająca, szokująca i zaskakująca aż do ostatniej strony.

Nie mogę wyjść z podziwu jak łatwo autorce udało się manipulować moimi uczuciami wobec bohaterów. Kiedy Nick miał mnie denerwować - robił to, kiedy miało mi go być trochę żal - było, kiedy miałam naiwnie wierzyć w "pamiętnik Amy" - wierzyłam. Bynajmniej w pierwszej połowie książki. W drugiej jakoś...