Wydawać by się mogło, że odpryskowa seria Thorgala z główną bohaterką Kriss de Valnor, jest z góry skazana na sukces. Nie ma bardziej wyrazistej postaci w całym uniwersum Dziecka z Gwiazd. Jednakże pięć tomów, które do tej pory się ukazało, dowodzi, że potencjał został zmarnowany, a szanse zaprzepaszczone. Zauważyli to także włodarze wydawnictwa Le Lombard i podjęli odpowiednie działania – w lipcu ubiegłego roku podano informację, że Yves Sente przestaje być scenarzystą prowadzonych przez siebie serii; zstąpi go Xavier Dorison. Na dokładkę Grażyna Kasprzak już nie nakładała kolorów, a po piątym tomie Giulio de Vita zrezygnował z dalszego rysowania serii Kriss….

W takim wypadku warto zadać sobie pytanie, czy Czerwona jak Raheborg jest złym albumem? Mógłbym od razu, krótko i zwięźle, odpowiedzieć, że tak. Przedstawiona historia jest oczywiście wypadkową wydarzeń, które scenarzysta wprowadził w poprzednich częściach. Waleczna i nieujarzmiona Kriss obdarta została (w premierowym tomie) z aury tajemniczości, a podane uzasadnienie i powody nienawiści do wszystkich mężczyzn są raczej miałkie. Udało jej się zostać królowa wikingów z Północnego Wschodu. Zawarła intratne przymierze z Królem Uzdrowicielem, czyli Jolanem synem Thorgala, które zostało przypieczętowane przez małżeństwo z młodym wodzem. Uważam, że pomysł związania bohaterów w ten sposób jest, delikatnie mówiąc, głupi.

Ale zostawmy to… Aktualnie Kriss i jej małżonek muszą stawić czoła realnemu zagrożeniu ze strony cesarza Magnusa, który postanowił podbić ich ziemie. W sukurs spieszy wojsko diuka Auxaterry, który jest mężem córki cesarza Gwendy. Naprzeciw przeważających sił, skupionych pod sztandarem boga Yavhusa, stają wikingowie. Właściwie akcja całego albumu skupia się na jednej bitwie w dolinie rzeki Raheborg, nad którą przewieszony jest most, niedaleko jest też tama – kluczowe miejsce dla przedstawionych wydarzeń.

Niewiele wynika ze starcia, które w założeniu miało być kulminacyjnym elementem fabuły. Nie bardzo potrafiłem sobie wyobrazić, gdzie są wojska Magnusa, gdzie jego zięcia i jakie pozycje zajmują wikingowie. Całość podano bez ładu i składu, bohaterzy biegają, w ich działaniach brakuje celowości, a oni sami pozbawieni są charyzmy i charakteru. Obrana przez Jolana strategia idzie w łeb...

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2015/02/19/thorgal-kriss-de-valnor-5-czerwona-jak-raheborg/

Wydawać by się mogło, że odpryskowa seria Thorgala z główną bohaterką Kriss de Valnor, jest z góry skazana na sukces. Nie ma bardziej wyrazistej postaci w całym uniwersum Dziecka z Gwiazd. Jednakże pięć tomów, które do tej pory się ukazało, dowodzi, że potencjał został zmarnowany, a szanse zaprzepaszczone. Zauważyli to także włodarze wydawnictwa Le Lombard i podjęli...