Któż nie słyszał o rudowłosej bohaterce wszech czasów? Historia osieroconej dziewczynki o pomarańczowych niczym marchewka warkoczach, która wraz z swym przybyciem na Wyspę Księcia Edwarda odmienia całe życie tamtejszej społeczności, powołanej do życia przez kanadyjską powieściopisarkę Lucy Maud Montgomery, to już klasyka – uniwersalna i ponadczasowa opowieść o najważniejszych wartościach w życiu; to niezwykły obraz kanadyjskiej wyspy u schyłku XIX wieku. I choć minęło już tak wiele lat, odkąd Ania Shirley zawitała do małego miasteczka Avonlea, „Ania z Zielonego Wzgórza” nic nie straciła na wartości, a wręcz przeciwnie – zyskała kolejne pokolenia wiernych czytelników, wychowanych na perypetiach rudowłosej dziewczynki.

„Ania z Zielonego Wzgórza” to pierwsza powieść Lucy Maud Montgomery – pierwsza i zarazem najlepsza. Nie czuć w niej jeszcze późniejszego nacisku ze strony wydawcy, przez który sama autorka żałowała napisania historii Ani ani wpływu I Wojny Światowej, która na zawsze wpisała się w dalszą twórczość Montgomery. Zamiast tego otrzymaliśmy książkę wyjątkową, czasem zabawną, a czasem poruszającą, a nade wszystko prawdziwą. W połączeniu z pięknymi opisami, nawiązaniami do ówczesnej literatury i unikalnym stylem Montgomery – bo żaden pisarz przed nią, ani żaden pisarz po niej, nie pisał tak jak ona – dostajemy powieść niepowtarzalną, na zawsze wpisującą się w karty historii literatury.

Czasami spotyka się powieści takie jak „Ania z Zielonego Wzgórza”, powieści, po które sięgamy, kiedy jesteśmy radośni i kiedy jesteśmy smutni, albo po prostu kiedy tęsknimy – w przypadku Ani za prostodusznymi mieszkańcami Avonlea, za szalonymi pomysłami dziewczynki zamieszkującej Zielone Wzgórze. Na zawsze zapamiętam tę książkę, jako pierwszą, przy której śmiałam się w głos i przy której pierwszy raz popłynęły mi łzy, jako ukochaną lekturę, dzięki której pokochałam czytanie. I choć „Ania z Zielonego Wzgórza” to wyświechtany już egzemplarz, pełen śladów po wielokrotnym użytkowaniu, to wciąż leży na najbardziej zaszczytnej półce w mojej biblioteczce. Tej pięknej historii nie da się zapomnieć – można tylko do niej wracać, raz po raz, by za każdym razem odkrywać w niej nowe wartości… I to powinno być najlepszą rekomendacją.

Recenzja pochodzi z: zakochana-w-ksiazkach-i-w-czekoladzie.blogspot.com

Któż nie słyszał o rudowłosej bohaterce wszech czasów? Historia osieroconej dziewczynki o pomarańczowych niczym marchewka warkoczach, która wraz z swym przybyciem na Wyspę Księcia Edwarda odmienia całe życie tamtejszej społeczności, powołanej do życia przez kanadyjską powieściopisarkę Lucy Maud Montgomery, to już klasyka – uniwersalna i ponadczasowa opowieść o...