Moje pierwsze spotkanie z Agatą Christie nie należało do najprzyjemniejszych. Dwanaście prac Herkulesa męczyłam niewyobrażalnie długo. Nie wiem czy winę ponosi za to edukacyjny przymus, czy po prostu drętwa treść. Teraz już na szczęście nie pamiętam co się tam tak naprawdę działo, a to oznacza, że nadszedł czas, aby dać autorce drugą szansę. Kolejna jej powieść do odstrzału rusza!

Niemy świadek to tak naprawdę jeden z wielu kryminałów Agaty Christie, w którym główną rolę odgrywa Herkules Poirot. Tym razem wraz ze swoim najlepszym przyjacielem i towarzyszem pragną rozwiązać zagadkę starszej, bogatej kobiety ze znanego rodu, która kieruje list do detektywa z obawami o jej życie. Niestety list zostaje dostarczony dwa miesiące później. Gdy Poirot zabiera się za tą sprawę okazuje się, że kobieta już nie żyje. Czy tylko z pozoru wyglądająca naturalna śmierć okaże się przemyślanie uknutym morderstwem?
Tego dowiecie się tylko i wyłącznie z książki. Nic wam nie zdradzę ;)

Muszę powiedzieć, że jak pierwsza książka tej autorki mi się bardzo nie podobała, tak z drugą było wręcz odwrotnie. Co najciekawsze nie potrafiłam odłożyć jej nawet na sekundę. Przez kilka godzin mnie po prostu nie było. Odpłynęłam. Byłam tak bardzo ciekawa zakończenia, że przeczytałam tę książkę w jeden dzień. Już dawno, żadna powieść mnie tak nie wciągnęła. Przez pryzmat pierwszej książki (ciągle się ona przewijała) nie oczekiwałam po tej wiele. Agata Christie miło mnie zaskoczyła.

Zagadka do rozwiązania, którą naszykowała autorka, naszym detektywom, nie była łatwa. Już od
pierwszych stron przywitało nas milion pytań, a mało konkretnych odpowiedzi. Wiele możliwości, wiele potencjalnych kandydatów na mordercę, a dowodów brak. Jednak z rozdziału na rozdział pojawiały się nowe poszlaki, które tylko Herkules Poirot potrafił stopniowo sklejać w idealną całość.

Zakończenie było dla mnie kompletnie nieprzewidywalne i zaskakujące. Muszę przyznać, że popełniłam wielki błąd, przekreślając autorkę za jedną nieudaną książkę, która być może po prostu nie trafiła w mój gust. Od dzisiaj się to z pewnością zmieni i będę coraz częściej sięgać po twórczość Agaty Christie. Naprawdę jestem zauroczona i nie pozostaje mi nic innego jak tylko polecić wam tą bogatą w treść, a małą objętościowo powieść.

Moje pierwsze spotkanie z Agatą Christie nie należało do najprzyjemniejszych. Dwanaście prac Herkulesa męczyłam niewyobrażalnie długo. Nie wiem czy winę ponosi za to edukacyjny przymus, czy po prostu drętwa treść. Teraz już na szczęście nie pamiętam co się tam tak naprawdę działo, a to oznacza, że nadszedł czas, aby dać autorce drugą szansę. Kolejna jej powieść do odstrzału...