Romanse paranormalne to bardzo kontrowersyjny gatunek. Ja, mimo wszystko, bardzo lubię od czasu do czasu sięgnąć po taką książkę. Mam jednak problem z seriami... Pierwsze tomy zawsze wydają się ekscytujące i bardzo chętnie poznaję nowych bohaterów. Z czasem jednak zaczynają mnie nudzić i szczerze mówiąc, rzadko zdarza się, abym jakąś serię doczytała do końca. Inaczej ma się jednak sprawa z "Wodospadami Cienia". Choć "Zabrana o zmierzchu" już III tom tej opowieści, z przyjemnością sięgnęłam po książkę - wręcz nie mogłam się jej doczekać. Czy było warto?

Choć za nami już dwa solidne tomy serii, w dalszym ciągu nie wiemy, do jakiego gatunku należy Kylie. Choć dowiadujemy się o bohaterce coraz więcej, wszystko wskazuje na to, że przejawia różne cechy. Z góry odrzuciłam typowe rozwiązania w stylu wampira i wilkołaka, co jednak nie ułatwia sytuacji, bo zostaje cała masa stworzeń, a nasza bohaterka może być praktycznie każdym. To nie jedyne z jej zmartwień - duchy w dalszym ciągu nie dają o sobie zapomnieć i pojawiają się w najmniej oczekiwanym momencie. Pozostaje również kwestia dwóch chłopaków, spośród których Kylie wreszcie będzie musiała wybrać tego jedynego.

Cała recenzja na: http://betterversionofthetruth.blogspot.com/2014/12/zabrana-o-zmierzchu-cc-hunter.html

Romanse paranormalne to bardzo kontrowersyjny gatunek. Ja, mimo wszystko, bardzo lubię od czasu do czasu sięgnąć po taką książkę. Mam jednak problem z seriami... Pierwsze tomy zawsze wydają się ekscytujące i bardzo chętnie poznaję nowych bohaterów. Z czasem jednak zaczynają mnie nudzić i szczerze mówiąc, rzadko zdarza się, abym jakąś serię doczytała do końca. Inaczej ma się...