Sięgając po tę książkę spodziewałam się zbioru zabawnych dykteryjek z czasów mojego dzieciństwa. Pierwsze rozdziały utwierdziły mnie w tym mniemaniu – brak papieru toaletowego, pupy włókniarek wypięte na władzę… Nagle szok – wstrząsający opis ostatniej w PRL-u egzekucji. I tak jest do końca książki – tematy dziś odbierane jako lekkie, wręcz błahe (choć wtedy były poważnymi problemami) przeplatają się z treściami poważnymi, a niejednokrotnie dramatycznymi.

Felietony napisane żywym, plastycznym językiem, z dużym poczuciem humoru. Wielokrotnie miałam wrażenie, że autorzy puszczają do czytelnika oko zmuszając do zastanowienia: jak to w ogóle było możliwe? Jakim cudem ludziom udało się przeżyć w tak absurdalnym kraju? I dlaczego udało się temu systemowi panować tak długo? Dzięki lekturze mamy więc nie tylko dobrą zabawę, ale i materiał do przemyśleń.

Żyłam w czasach PRL-u. Wiele z opisywanych tu problemów było moja codziennością. Doskonale pamiętam „kolejkowanie” po cukier, zmęczenie mamy, która po nocnej zmianie na tkalni musiała wystać godziny przed sklepem mięsnym, uczucie euforii na widok pierwszej czekolady Toblerone (do dziś pamiętam jej peweksową cenę 1,2 $). Ale wiele opisywanych tu kwestii to dla mnie absolutna nowość – historia genialnego informatyka zwalczanego przez władzę, uwolnienia ojca z sowieckiego zesłania, prawdziwy obraz życia junaków z SP… Właśnie te „poważne” felietony stanowią moim zdaniem o prawdziwej wartości tej książki. Zdecydowanie polecam.

Sięgając po tę książkę spodziewałam się zbioru zabawnych dykteryjek z czasów mojego dzieciństwa. Pierwsze rozdziały utwierdziły mnie w tym mniemaniu – brak papieru toaletowego, pupy włókniarek wypięte na władzę… Nagle szok – wstrząsający opis ostatniej w PRL-u egzekucji. I tak jest do końca książki – tematy dziś odbierane jako lekkie, wręcz błahe (choć wtedy były poważnymi...